صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

Et circum gemino cælaverat argumento:

In medio rubri maris unda, et odoriferum ver, 185 Littora longa Arabum, et fudantes balsama sylvæ, Has inter Phœnix divina avis, unica terris

189

Cæruleùm fulgens diversicoloribus alis
Auroram vitreis surgentem refpicit undis.
Parte alia polus omnipatens, et magnus Olympus,
Quis putet? hic quoque Amor, pictæq;innube phare-
Arma corufca faces, et spicula tincta pyropo; (træ,
Nec tenues animas, pectúsque ignobile vulgi
Hinc ferit, at circùm flammantia lumina torquens
Semper in erectum spargit sua tela per orbes
Impiger, et pronos nunquam collimat ad ictus,
Hinc mentes ardere facræ, formæque deorum.

195

201

Tu quoquein his, nec me fallitspes lubrica, Damon, Tu quoque in his certè es, nam quò tua dulcis abiret Sanctáque fimplicitas, nam quò tua candida virtus? Nec te Lethæo fas quæsivisse sub orco, Nec tibi conveniunt lacrymæ, nec flebimus ultrà, Ite procul lacrymæ, purum colit æthera Damon, AEthera purus habet, pluvium pede reppulit arcum; Heroúmque animas inter, divósque perennes, 205 AEthereos haurit latices et gaudia potat Ore sacro. Quin tu cæli post jura recepta Dexter ades, placidúsque fave quicunque vocaris, Seu tu nofter eris Damon, five æquior audis Diodotus, quo te divino nomine cuncti Cœlicolæ nôrint, sylvisque vocapere Damon.

210

Quód

Quòd tibi purpureus pudor, et fine labe juventus
Grata fuit, quòd nulla tori libata voluptas,
En etiam tibi virginei servantur honores;
Ipse caput nitidum cinctus rutilante corona,
Lætáque frondentis gestans umbracula palmæ
AEternum perages immortales hymenæos;
Cantus ubi, choreisque furit lyra mista beatis,
Festa Sionæo bacchantur et Orgia thyrso.

Jan. 23. 1646.

215

Ad JOANNEM ROUSIUM Oxonienfis Academiae Bibliothecarium.

De libro Poematum amifsso, quem ille fibi denuo mitti postulabat, ut cum aliis noftris in Bibliotheca publica reponeret, Ode.

G

Strophe 1.

Emelle cultu simplici gaudens liber,
Fronde licet geminâ,

Munditiéque nitens non operosa,

Quam manus attulit

Juvenilis olim,

Sedula tamen haud nimii poetæ;
Dum vagus Aufonias nunc per umbras,

5

[blocks in formation]
[blocks in formation]

25

Modò quis deus, aut editus deo
Priftinam gentis miferatus indolem
(Si fatis noxas luimus priores,
Mollique luxu degener otium)
Tollat nefandos civium tumultus,

Almaque revocet studia fanctus,

Et relegatas sine sede Musas

Jam penè totis finibus Angligenûm;

Immundasque volucres

Unguibus imminentes

Figat Apollineâ pharetrâ,

Phinéamque abigat pestem procul amne Pegaséo.

Antiftrophe.

Quin tu, libelle, nuntii licet malâ

30

35

Fide, vel oscitantiâ

Semel erraveris agmine fratrum,

Seu

Seu quis te teneat specus,
Seu qua te latebra, forsan unde vili
Callo teréris institoris insulfi,
Lætare felix, en iterum tibi

40

Spes nova fulget posse profundam
Fugere Lethen, vehique superam
In Jovis aulam remige pennâ;

45

Strophe 3.

Nam te Roüfius fui
Optat peculî, numeróque justo
Sibi pollicitum queritur abesse,
Rogatque venias ille cujus inclyta
Sunt data virum monumenta curæ:

Téque adytis etiam facris

Voluit reponi, quibus et ipse præfidet
AEternorum operum cuftos fidelis,
Quæstorque gazæ nobilioris,

Quàm cui præfuit Iön

Clarus Erechtheides

Opulenta dei per templa parentis
Fulvosque tripodas, donaque Delphica,

Ion Actæ genitus Creusâ.

Ergo tu visere lucos

Antistophe.

Musarum ibis amœnos,

Diamque Phœbi rurfus ibis in domum,

Oxoniâ quam valle colit

Delo posthabitâ,

50

55

60

65

Bifidoque Parnaffi jugo:
Ibis honeftus,

Poftquam egregiam tu quoque fortem
Nactus abis, dextri prece follicitatus amici.

Illic legéris inter alta nomina

Authorum, Graiæ fimul et Latinæ

Antiqua gentis lumina, et verum decus.

Epodos.

Vos tandem haud vacui mei labores,
Quicquid hoc fterile fudit ingenium,

Jam serò placidam fperare jubeo

Perfunctam invidiâ requiem, sedesque beatas

Quas bonus Hermes

Et tutela dabit folers Roüsi,

70

75

Quo neque lingua procax vulgi penetrabit, atque longè

Turba legentum prava facesset;

At ultimi nepotes,

Et cordatior ætas

Judicia rebus æquiora forfitan

Adhibebit integro sinu.

Tum livore sepulto,

Si quid meremur sana posteritas sciet
Roüfio favente.

80

85

Ode

« السابقةمتابعة »