antiquitatum latebras, vetuftatis excidia, eruditionis ambages, comite affidua autorum lectione, Exquirenti, reftauranti, percurrenti. Illi in cujus virtutibus evulgandis ora Famæ non fufficiant, nec hominum ftupor in laudandis satis est, reverentiæ et amoris ergo hoc ejus meritis debitum admirationis tributum offert Carolus Datus Patricius Florentinus, Tanto homini fervus, tantæ virtutis amator. ELE ELEGIARUM LIBER PRIM U S. Elegia prima ad CAROLUM DEODATUM. TA 'Andem, chare, tuæ mihi pervenere tabellæ, Pertulit & voces nuncia charta tuas ; Pertulit occiduâ Deva Ceftrenfis ab orâ Vergivium prono quà petit amne falum. Multùm crede juvat terras aluiffe remotas Pectus amans noftri, tamque fidele caput, Quòdque mihi lepidum tellus longinqua fodalem Debet, at unde brevi reddere juffa velit. Me tenet urbs refluâ quam Thamefis alluit undâ, Meque nec invitum patria dulcis habet. Jam nec arundiferum mihi cura revifere Camum, Nec dudum vetiti me laris angit amor. Nuda nec arva placent, umbrafque negantia molles, Quàm male Phoebicolis convenit ille locus! Nec duri libet ufque minas perferre magistri Cæteraque ingenio non fubeunda meo. 5 10 15 Si fit hoc exilium patrios adiiffe penates, Et vacuum curis otia grata fequi, Non ego vel profugi nomen, fortemve recufo, O utinam vates nunquam graviora tuliffet 20 Non tunc Ionio quicquam ceffiffet Homero, Excipit hinc feffum finuofi pompa theatri, Et vocat ad plaufus garrula fcena fuos. Detonat inculto barbara verba foro; Et nafum rigidi fallit ubique patris; 30 Sæpe novos illic virgo mirata calores 35 Quid fit amor nefcit, dum quoque nefcit, amat. Sive cruentatum furiofa Tragoedia fceptrum Gaudia, & abrupto flendus amore cadit, Sed neque fub tecto femper nec in urbe latemus, 4 H 40 45 50 55 Col Collaque bis vivi Pelopis quæ brachia vincant, Et decus eximium frontis, tremulofque capillos, Aurea quæ Et quæcunque vagum cepit amica Jovem. Et quot Sufa colunt, Memnoniamque Ninon. 60 65 70 75 Non |