85

90

Et, tibi quam patrii non exhibuere penates,

Sede peregrinâ quæris egenus opem. Patria dura parens, & faxis fævior albis

Spumea quæ pulsat littoris unda tui, Siccine te decet innocuos exponere foetus,

Siccine in externam ferrea cogis humum, Et finis ut terris quærant alimenta remotis

Quos tibi profpiciens miserat ipfe Deus, Et qui læta ferunt de cælo nuntia, quique

Quæ via poft cineres ducat ad aftra, docent? Digna quidem Stygiis quæ vivas clausa tenebris,

Æternâque animæ digna perire fame!
Haud aliter vates terræ Thesbitidis olim

Preslit inafsueto devia tesqua pede,
Desertasque Arabum falebras, dum regis Achabi

Effugit atque tuas, Sidoni dira, manus.
Talis & horrifono laceratus membra fagello,

Paulus ab Amathiâ pellitur urbe Cilix. Piscosæque ipsum Gergessæ civis Iesum

Finibus ingratus juflit abire fuis..

At tu sume animos, nec fpes cadat anxia curis, 10-5

Nec tua concutiat decolor ofsa metus.
Sis etenim quamvis fulgentibus obsitus armis,

Intententque tibi millia tela necem,
At nullis vel inerme latus violabitur armis,

Deque tuo cuspis nulla cruore bibet.
Namque eris ipfe Dei radiante fub ægide tutus,

Ille tibi cuftos, & pugil ille tibi';
Ille Sionææ qui tot sub moenibus arcis

Affyrios fudit nocte silente viros ;
Inque fugam vertit quos in Samaritidas oras

115 Misit ab antiquis prisca Damascus agris, Terruit & densas pavido cum rege cohortes,

Aere dum vacuo buccina clara fonat,
Cornea pulvereum dum verberat ungula campum,

Currus arenofam dum quatit actus humum,
Auditurque hinnitus equorum ad bella ruentum,

n Et strepitus ferri, murmuraque alta virûm. Et tu (quod superest miseris) fperare memento,

Et tua magnanimo pectore vince mala ;

Nec

125

Nec dubites quandoque frui melioribus annis,

Atque iterum patrios poffe videre lares.

5

E LEGIA QUINTA, Anno Ætatis 20.

In adventum veris.
IN se perpetuo Tempus revolubile gyro

Jam revocat Zephyros vere tepente novos;
Induiturque brevem Tellus reparata juventam,

Jamque foluta gelu dulce virefcit humus. Fallor? an & nobis redeunt in carmina vires,

Ingeniumque mihi munere veris adest? Munere veris adeft, iterumque vigefcit ab illo (Quis putet) atque aliquod jam sibi pofcit opus.

. Castalis ante oculos, bifidumque cacumen oberrat,

Et mihi Pyrenen fomnia nocte ferunt; Concitaque arcano fervent mihi pectora motu,

Et furor, & fonitus me facer intùs agit.
Delius ipse venit, video Penëide lauro

Implicitos crines, Delius ipse venit.
Jam mihi mens liquidi raptatur in ardua coeli,
Perque vagas nubes corpore liber eo;

Perque

IQ

15

;

20

25

Terque umbras, perque antra feror penetralia vatum,

Et mihi fana patent interiora Deûm; Intuiturque animus toto quid agatur Olympo,

Nec fugiunt oculos Tartara cæca meos. Quid tam grande sonat distento spiritus ore ?

Quid parit hæc rabies, quid facer ifte furor!
Ver mihi, quod dedit ingenium, cantabitur illo;

Profuerint ifto reddita dona modo.
Jam Philomela tuos foliis adoperta novellis

Instituis modulos, dum silet omne nemus :
Urbe ego, tu sylvå simul incipiamus utrique,

Et simul adventum veris uterque canat. Veris io rediere vices, celebremus honores

Veris, & hoc fubeat Musa * perennis opus.
Jam sol Æthiopas fugiens Tithoniaque arva,

Flectit ad Arctoas aurea lora plagas.
Eft breve noctis iter, brevis est mora noctis

ораса,
Horrida cum tenebris exulat illa suis.
Janque Lycaonius plaustrum coeleste Bootes

Non longâ fequitur fessus ut ante viâ ;

30

35

* quotannis. Edit. 1645.

Nunc

40

45

Nunc etiam solitas circum Jovis 'atria toto

Excubias agitant sidera rara polo.
Nam dolus, & cædes, & vis cum nocte recessit,

Neve Giganteum Dii timuere scelus.
Forte aliquis fcopuli recubans in vertice pastor,

Roscida cum primo sole rubescit humus,
Hac, ait, hac certè caruisti nocte puellâ

Phoebe tuả, celeres quæ retineret equos. Læta suas repetit sylvas, pharetramque resumit

Cynthia, Luciferas ut videt alta rotas,
Et tenues ponens radios gaudere videtur

Officium fieri tam breve fratris ope.
Desere, Phoebus ait, thalamos Aurora seniles,

Quid juvat effoeto procubuiffe toro?
Te manet Æolides viridi venator in herba,

Surge, tuos ignes altus Hymettus habet.
Flaya verecundo dea crimen in ore fatetur,

Et matutinos ocius urget equos.
Exuit invisam Tellus rediviva senectam,

Et cupit amplexus Phoebe subire tuos ;

50

55