15

20

Deliciasque refers, hyberni gaudia ruris,

Haustaque per lepidos Gallica musta focos ! Quid quereris refugam vino dapibusque poesin?

Carmen amat Bacchum, carmina Bacchus amat. Nec puduit Phoebum virides geftaffe corymbos,

Atque hederam lauro præpofuiffe fuæ. Sæpius Aoniis clamavit collibus Euce

Mifta Thyoneo turba novena choro.
Naso Corallæis mala carmina mifit ab agris:

Non illic epulæ, non fata vitis erat.
Quid nisi vina, rofásque facemiferumque Lyæum

Cantavit brevibus Teia Mufa modis?
Pindaricofque inflat numeros Teumelius Euan,

Et redolet fumptum pagina quæque merum ; Dum gravis everso currus crepat axe supinus,

Et volat Eleo pulvere fuscus eques. . Quadrimoque madens Lyricen Romanus Taccho

Dulce canit Glyceran, Aavicomamque Chloen Jam quoque lauta tibi generofo menfa paratu

Mentis alit vires, ingeniumque fovet.

25

30

Mallica

C

35

Massica foecundam despumant pocula venam,

Fundis & ex ipfo condita metra cado.
Addimus his artes, fusumque per intima Phoebum

Corda, favent uni Bacchus, Apollo, Ceres.
Scilicet haud mirum tam dulcia carmina per te

Numine composito tres peperisse Deos.
Nunc quoque Thressa tibi cælato barbitos auro

Insonat argutâ molliter icta manu ;
Auditurque chelys suspensa tapetia circum,

Virgineos tremulâ quæ regat arte pedes. Illa tuas faltem teneant spectacula Musas,

Et revocent, quantum crapula pellit iners.
Crede mihi dum psallit ebur, comitataque plectrum

Implet odoratos festa chorea tholos,
Percipies tacitum per pectora ferpere Phoebum,

Quale repentinus permeat ossa calor,
Perque puellares oculos digitumque sonantem

Irruet in totos lapsa Thalia sinus.
Namque Elegia levis multorum cura Deorum eft,

Et vocat ad numeros quemlibet illa suos;

40

45

50 55

Liber adest elegis, Eratoque, Ceresque, Venusque,

Et cum purpureâ matre tenellus Amor.
Talibus inde licent convivia larga poetis,

Sæpius & veteri commaduisse mero.
At qui bella refert, & adulto sub Jove cælum,

Heroasque pios, semideosque duces,
Et nunc fancta canit superum consulta deorum,

Nunc latrata fero regna profunda cane,
Ille quidem parcè Samii pro more magistri

Vivat, & innocuos præbeat herba cibos ;
Stet prope fagineo pellucida lympha catillo,

Sobriaque è puro pocula fonte bibat.
Additur huic scelerisque vacans, & casta juventus,

Et rigidi mores, & sine labe manus.
Qualis veste nitens facrâ, & lustralibus undis

65 Surgis ad infensos augur iture Deos.

. Hoc ritu vixisse ferunt poft rapta fagacem

Lumina Tiresian, Ogygiumque Linon,
Et lare devoto profugum Calchanta, senemque

Orpheon edomitis fola per antra feris;

60

70

Sic dapis exiguus, fic rivi potor Hoinerus

Dulichium vexit per freta longa virum,
Et per monstrificam Perfeix Phoebados aulam,

Et vada fæmineis insidiosa fonis,
Perque tuas rex ime domos, ubi fanguiné nigro 25

Dicitur umbratum detinuisse greges.
Diis etenim facer est vates, divůmque facerdos,

Spirat & occultum pectus, & ora Jovem.
At tu siquid agam féitábere" (li modò fältemi

Effe putas tantí noscere liquid agåń) Paciferum canimus coelefti semine regem,

Faustaque sacratis sæcula pacta libris, Vagitumque Dei, & stábulantém paupere tecto

ë Qui suprema suo cum patré regna colit, Stelliparumque polum, modulantesque æthéré' turmas,

Et fubitò elifos ad sua fana Deos.
Dona quidem dedimus Christi natalibus illa,

Illa sub auroram lux`mihi prima tulit.
Te quoque pressa manent patriis meditáta cicutis,

Tu mihi, cui recitem, judicis'instar eris.

80

86

90

5

ELEGIA SEPTIMA, Anno Ætatis 19. NO

Ondum blanda tuas leges Amathusia nòram,

Et Paphio vacuum pectus ab igne fuit. Sæpe cupidineas, puerilia tela, sagittas,

Atque tuum [previ maxime numen Amor.
Tu puer imbelles dixi transfige columbas,

Conveniunt tenero mollia bella duci.
Aut de passeribus tumidos age, parve, triumphos,

Hæc sunt militiæ digna trophæa tuæ.
In genus humanum quid inania dirigis arma?

Non valet in fortes ista pharetra viros.
Non tulit hoc Cyprius, (neque enim Deus ullus ad iras

Promptior) & duplici jam ferus igne calet. Ver erat, & fummæ radians per culmina villæ

Attulerat primam lux tibi Mạie diem:
At mihi adhuc refugam quærebant lumina noctem, 15

Nec matutinum fuftinuere jubar.
Aftat Amor lecto, pictis Amor impiger alis,
Prodidit aftantem mota pharetra Deum:

didit & facies, & dulce minantis ocelli, Et quicquid puero dignum & Amore fuit. 4 L 2

Talis

20