Et tua fumabunt noftris altaria donis,

Solus et in fuperis tu mihi fummus eris. Deme meos tandem, verùm nec deme furores,

Nefcio cur, miser eft fuaviter omnis amans: 100 Tu modo da facilis, pofthæc mea fiqua futura est, Cufpis amaturos figat ut una duos.

HA

AEC ego mente olim lævâ, ftudioque fupino Nequitiæ pofui vana trophæa meæ. Scilicet abreptum fic me malus impulit error, 105 Indocilifque ætas prava magiftra fuit. Donec Socraticos umbrofa Academia rivos Præbuit, admiffum dedocuitque jugum. Protinus extinctis ex illo tempore flammis,

Cincta rigent multo pectora noftra gelu.
Unde fuis frigus metuit puer ipfe fagittis,

Et Diomedeam vim timet ipsa Venus.
In Proditionem Bombardicam.

110

UM fimul in regem nuper fatrapafque Britannos Aufus es infandum perfide Fauxe nefas, Fallor? an et mitis voluifti ex parte videri,

CUM

Et penfare malâ cum pietate fcelus? Scilicet hos alti miffurus ad atria cœli,

Sulphureo curru flammivolifque rotis. Qualiter ille feris caput inviolabile Parcis Liquit lördanios turbine raptus agros. In eandem.

5

SICCINE

ICCINE tentafti cœlo donâsse Iäcobum
Quæ feptemgemino Bellua monte lates?
X X 2

Ni

Ni meliora tuum poterit dare munera numen,
Parce precor donis infidiofa tuis.

Ille quidem fine te confortia ferus adivit
Aftra, nec inferni pulveris ufus ope.
Sic potiùs fœdos in cœlum pelle cucullos,
Et quot habet brutos Roma profana Deos,
Namque hac aut aliâ nifi quemque adjuveris arte,
Crede mihi cœli vix bene fcandet iter.
In eandem.

10

URGATOREM animæ derisit läcobus ignem,
Et fine quo fuperum non adeunda domus.
Frenduit hoc trinâ monftrum Latiale coronâ,
Movit et horrificum cornua dena minax.
Et nec inultus ait temnes mea facra Britanne,
Supplicium fpretâ religione dabis.

Et fi ftelligeras unquam penetraveris arces,
Non nifi per flammas trifte patebit iter.
O quàm funefto cecinisti proxima vero,

Verbaque ponderibus vix caritura fuis!
Nam prope Tartareo fublime rotatus ab igni
Ibat ad æthereas umbra perusta plagas.
In eandem.

5

Q

UEM modò Roma fuis devoverat impia diris, Et Styge damnârat Tænarioque finu, Hunc vice mutatâ jam tollere geftit ad aftra, Et cupit ad fuperos evehere ufque Deos.

5

10

In

In inventorem Bombarda.

IA

Apetionidem laudavit cæca vetuftas,
Qui tulit ætheream solis ab axe facem;
At mihi major erit, qui lurida creditur arma,
Et trifidum fulmen furripuiffe Jovi.

Ad Leonoram Roma canentem.

A

NGELUS unicuique fuus (fic credite gentes) Obtigit æthereis ales ab ordinibus. Quid mirum? Leonora tibi si gloria major,

Nam tua præfentem vox fonat ipfa Deum. Aut Deus, aut vacui certè mens tertia cœli Per tua fecretò guttura ferpit agens; Serpit agens, facilifqué docet mortalia corda Senfim immortali assuescere posse sono. Quòd ficuncta quidem Deus eft, per cunctaque fufus, In te unâ loquitur, cætera mutus habet. Ad eandem.

IO

5

A'

LTERA Torquatum cepit Leonora poëtam, Cujus ab infano ceffit amore furens. Ah mifer ille tuo quantò feliciùs ævo Perditus, et propter te Leonora foret! Et te Pieriâ fenfiffet voce canentem

Aurea maternæ fila movere lyræ,
Quamvis Dircæo torfiffet lumina Pentheo
Sævior, aut totus defipuiffet iners,
Tu tamen errantes cæcâ vertigine fenfus
Voce eadem poteras compofuiffe tuâ;

5

10

Et

Et poteras ægro fpirans fub corde quietem
Flexanimo cantu reftituiffe fibi.

Ad eandem.

CRed

Redula quid liquidam Sirena Neapoli jactas, Claraque Parthenopes fana Achelöiados, Littoreamque tuâ defunctam Naiada ripâ Corpora Chalcidico facra dedisse rogo? Illa quidem vivitque, et amœnâ Tibridis undâ Mutavit rauci murmura Paufilipi. Illic Romulidûm ftudiis ornata fecundis,

Atque homines cantu detinet atque Deos.
+ Apologus de Ruftico et Hero.

R

Ufticus ex malo fapidiffima poma quotannis Legit, et urbano lecta dedit Domino: Hinc incredibili fructûs dulcedine captus

5

Malum ipfam in proprias tranftulit areolas. Hactenus illa ferax, fed longo debilis ævo,

Mota folo affueto, protenùs aret iners. Quod tandem ut patuit Domino, spe lufus inani, Damnavit celeres in fua damna manus. Atque ait, heu quantò fatius fuit illa Coloni (Parva licet) grato dona tuliffe animo! Poffem ego avaritiam frænare, gulamque voracem: Nunc periere mihi et fœtus et ipfe parens. Elegiarum Finis.

+ Added in the Edit. of 1673.

5

10

SYL

SYLVARUM LIBER.

Anno Etatis 16.

РА

In obitum || Procancellarii medici. ARERE fati difcite legibus, Manufque Parcæ jam date supplices, Qui pendulum telluris orbem

Iäpeti colitis nepotes.

Vos fi relicto mors vaga Tænaro
Semel vocârit flebilis, heu moræ

Tentantur incassùm dolique;
Per tenebras Stygis ire certum est.
Si deftinatam pellere dextera
Mortem valeret, non ferus Hercules
Neffi venenatus cruore

AEmathiâ jacuisset Oetâ.
Nec fraude turpi Palladis invidiæ
Vidiffet occifum Ilion Hectora, aut
Quem larva Pelidis peremit

Enfe Locro, Jove lacrymante.

|| Dr. John Gollyn, Mafter of Caius college, and the King's Profeffor of phyfic, who died when he was a fecond time Vice-Chancellor in October 1626. So that the date of Milton's age

is

wrong.