109
115
Tyrrhenum implebit numerofo milite pontum, Signaque Aventino ponet fulgentia colle: Relliquias veterum franget, flammisque cremabit, Sacraque calcabit pedibus tua colla profanis, Cujus gaudebant foleis dare basia reges. Nec tamen hunc bellis et aperto Marte laceffes, Irritus ille labor, tu callidus utere fraude, Quælibet hæreticis difponere retia fas eft; Jamque ad confilium extremis rex magnus ab oris Patricios vocat, et procerum de ftirpe creatos, Grandævofque patres trabeâ, canifque verendos; Hos tu membratim poteris confpergere in auras, Atque dare in cineres, nitrati pulveris igne AEdibus injecto, quà convenere, sub imis. Protinus ipfe igitur quofcunque habet Anglia fidos Propofiti, factique mone, quifquamne tuorum Audebit fummi non juffa faceffere Papa? Perculfofque metu fubito, cafúque ftupentes 125 Invadat vel Gallus atrox, vel fævus Iberus. Sæcula fic illic tandem Mariana redibunt, Tuque in belligeros iterum dominaberis Anglos. Et nequid timeas, divos divafque fecundas Accipe, quotque tuis celebrantur numina faftis. 130 Dixit et adfcitos ponens malefidus amictus Fugit ad infandam, regnum illætabile, Lethen. Jam rofea Eoas pandens Tithonia portas Veftit inauratas redeunti lumine terras; Mæftaque adhuc nigri deplorans funera nati
![[ocr errors]](https://books.google.com.eg/books/content?id=vxyhGIbZt94C&hl=ar&output=html_text&pg=PA358&img=1&zoom=3&q=editions:OCLC220671504&cds=1&sig=ACfU3U2xZlm9ibGQQljU_PimKMUq_zs3vA&edge=0&edge=stretch&ci=0,961,6,7)
140
Irrigat ambrofiis montana cacumina guttis; Cum fomnos pepulit ftellate janito aulæ, Nocturnos vifus, et fomnia grata † revolvens. Eft locus æternâ feptus caligine noctis, Vasta ruinofi quondam fundamina tecti, Nunc torvi fpelunca Phoni, Prodotæque bilinguis, Effera quos uno peperit Discordia partu. Hic inter cæmenta jacent præruptaque faxa, Ossa inhumata virûm, et trajecta cadavera ferro; Hic Dolus intortis femper fedet ater ocellis, 145 Jurgiaque, et ftimulis armata Calumnia fauces, Et Furor, atque viæ moriendi mille videntur, Et Timor, exanguifque locum circumvolat Horror, Perpetuoque leves per muta filentia Manes Exululant, tellus et fanguine confcia ftagnat. 150 Ipfi etiam pavidi latitant penetralibus antri Et Phonos,et Prodotes,nulloque fequente per antrum, Antrum horrens, scopulofum, atrum feralibus um- Diffugiunt fontes, et retrò lumina vortunt; (bris Hos pugiles Romæ per fæcula longa fideles Evocat antiftes Babylonius, atque ita fatur. Finibus occiduis circumfufum incolit æquor Gens exofa mihi, prudens natura negavit Indignam penitus noftro conjungere mundo: Illuc, fic jubeo, celeri contendite greffu, Tartareoque leves difflentur pulvere in auras Et rex et pariter fatrapæ, fcelerata propago, Et quotquot fidei caluere cupidine veræ + forfan---refolvens.
155
Confilii focios adhibete, operifque miniftros. Finierat, rigidi cupidè paruere gemelli.
Interea longo flectens curvamine cœlos Despicit æthereâ dominus qui fulgurat arce, Vanaque perverfæ ridet conamina turbæ, Atque fui caufam populi volet ipfe tueri.
Effe ferunt fpatium, quà distat ab Aside terra 170 Fertilis Europe, et spectat Mareotidas undas; Hic turris pofita eft Titanidos ardua Famæ AErea, lata, fonans, rutilis vicinior aftris Quàm fuperimpofitum vel Athos vel Pelion Offæ. Mille fores aditufque patent, totidemque feneftræ, Amplaque per tenues translucent atria muros:176 Excitat hic varios plebs agglomerata fufurros; Qualiter inftrepitant circum mulctralia bombis Agmina muscarum, aut texto per ovilia junco, Dum Canis æftivum cœli petit ardua culmen. 180 Ipfa quidem fummâ fedet ultrix matris in arce, Auribus innumeris cinctum caput eminet olli, (tat Queis fonitum exiguum trahit, atque leviffima capMurmura, ab extremis patuli confinibus orbis. Nec tot, Ariftoride fervator inique juvencæ Ifidos, immiti volvebas lumina vultu, Lumina non unquam tacito nutantia fomno, Lumina fubjectas late fpectantia terras. Iftis illa folet loca luce carentia fæpe Perluftrare, etiam radianti impervia foli: Millenifque loquax auditaque visaque linguis
185
![[ocr errors]](https://books.google.com.eg/books/content?id=vxyhGIbZt94C&hl=ar&output=html_text&pg=PA359&img=1&zoom=3&q=editions:OCLC220671504&cds=1&sig=ACfU3U2QCdFaKiW76HUXCrDRccLEBKlqwQ&edge=0&edge=stretch&ci=683,1095,44,21)
Cuilibet effundit temeraria, veraque mendax Nunc minuit, modo confictis fermonibus auget. Sed tamen à noftro meruifti carmine laudes
199
Fama, bonum quo non aliud veracius ullum, 195 Nobis digna cani, nec te memorasse pigebit Carmine tam longo, fervati fcilicet Angli Officiis vaga diva tuis, tibi reddimus æqua. Te Deus, æternos motu qui temperat ignes, Fulmine præmiffo alloquitur, terrâque tremente: Fama files? an te latet impia Papistarum Conjurata cohors in meque meofque Britannos Et nova fceptrigero cædes meditata Iäcobo? Nec plura, illa ftatim fenfit mandata Tonantis, Et fatis ante fugax ftridentes induit alas, Induit et variis exilia corpora plumis; Dextra tubam geftat Temesæo ex ære sonoram. Nec mora jam pennis cedentes remigat auras, Atque parum eft curfu celeres prævertere nubes, Jam ventos, jam folis equos poft terga reliquit: 210 Et primo Angliacas folito de more per urbes Ambiguas voces, incertaque murmura fpargit, Mox arguta dolos, et detestabile vulgat Proditionis opus, nec non facta horrida dictu, Authorefque addit fceleris, nec garrula cæcis 215 Infidiis loca ftructa filet; ftupuere relatis, Et pariter juvenes, pariter tremuere puellæ, Effœtique fenes pariter, tantæque ruinæ Senfus ad ætatem fubito penetraverat omnem.
Attamen
Attamen interea populi miserescit ab alto AEthereus pater, et crudelibus obftitit aufis Papicolûm; capti pœnas raptantur ad acres; At pia thura Deo, et grati folvuntur honores; Compita læta focis genialibus omnia fumant; Turba choros juvenilis agit: Quintoque Novembris Nulla dies toto occurrit celebratior anno. 226
Anno Ætatis 17. In obitum + Præfulis Elienfis. DHUC madentes rore fqualebant genæ, Et ficca nondum lumina
A
Adhuc liquentis imbre turgebant falis, Quem nuper effudi pius,
Dum mæsta charo jufta perfolvi rogo Wintonienfis Præfulis.
Cum centilinguis Fama (proh semper mali Cladifque vera nuntia)
Spargit per urbes divitis Britanniæ, Populofque Neptuno fatos,
Ceffiffe morti, et ferreis fororibus Te generis humani decus, Qui rex facrorum illâ fuifti in infulâ Quæ nomen Anguillæ tenet. Tunc inquietum pectus irâ protinus Ebulliebat fervidâ, Tumulis potentem fæpe devovens deam: Nec vota Nafo in Ibida
+ Nicholas Felton, who died October 5, 1626. Z z
« السابقةمتابعة » |