Forfitan has laudes, decantatumque parentis
Nomen, ad exemplum, fero fervabitis ævo.
Ad Salfillum Poetam Romanum ægrotantem.
SCAZONTE S.
O
Mufa greffum quæ volens trahis claudum, Vulcanioque tarda gaudes inceffu, Nec fentis illud in loco minus gratum, Quàm cùm decentes flava Deiope furas Alternat aureum ante Junonis lectum, Adefdum et hæc s'is verba pauca Salfillo Refer, Camœna noftra cur tantum eft cordi, Quamque ille magnis prætulit immeritò divis. Hæc ergo alumnus ille Londini Milto, Diebus hifce qui fuum linquens nidum Polique tractum, (peffimus ubi ventorum, Infanientis impotenfque pulmonis Pernix anhela fub Jove exercet flabra) Venit feraces Itali foli ad glebas, Visum superbâ cognitas urbes famâ Virofque doctæque indolem juventutis, Tibi optat idem hic faufla multa Salfille, Habitumque fesso corpori penitùs fanum; Cui nunc profunda bilis infestat renes, Præcordiifque fixa damnofum fpirat. Nec id pepercit impia quòd tu Romano Tam cultus ore Lefbium condis melos. O dulce divûm munus, O falus Hebes Germana! Tuque Phœbe morborum terror
Pythone cæfo, five tu magis Pæan
Libenter audis, hic tuus facerdos eft.
Querceta Fauni, vofque rore vinoso
Colles benigni, mitis Evandri fedes,
Siquid falubre vallibus frondet veftris,
Levamen ægro ferte certatim vati.
Sic ille charis redditus rurfùm Mufis
Vicina dulci prata mulcebit cantu.
Ipfe inter atros emirabitur lucos
Numa, ubi beatum degit otium æternum,
Suam reclivis femper AEgeriam spectans.
Tumidufque et ipfe Tibris hinc delinitus
Spei favebit annuæ colonorum :
Nec in fepulchris ibit obfeffum reges
Nimiùm finiftro laxus irruens loro:
Sed fræna melius temperabit undarum,
Adufque curvi salsa regna Portumni.
MANSUS.
Joannes Baptifta Manfus Marchio Villenfis, vir ingenii lau-
de, tum litterarum ftudio, nec non et bellica virtute apud
Italos clarus in primis eft. Ad quem Torquati Taffi dia-
logus extat de Amicitia fcriptus; erat enim Taffi amiciffi-
mus; ab quo etiam inter Campania principes celebratur, in
illo poemate cui titulus Gerufalemme conquistata, lib. 20.
Fra cavalier magnanimi, è cortesi
Rifplende il Manso---
Is authorem Neapoli commorantem fummâ benevolentia profecutus eft, multaque ei detulit humanitatis officia. Ad hunc itaque hofpes ille antequam ab ea urbe discederet, ut ne ingratum fe oftenderet, hoc carmen mifit.
H
æc quoque Manfe tuæ meditantur carmina laudi
Pierides, tibi Manfe choro notiffime Phobi,
Quandoquidem ille alium haud æquo eft dignatus
Poft Galli cineres, et Mecænatis Hetrufci. (honore,
Tu quoque, fi noftræ tantum valet aura Camœnæ,
Victrices hederas inter, laurofque fedebis.
Te pridem magno felix concordia Taffo
Junxit, et æternis infcripfit nomina chartis.
Mox tibi dulciloquum non infcia Musa Marinum
Tradidit, ille tuum dici fe gaudet alumnum,
Dum canit Affyrios divûm prolixus amores;
Mollis et Aufonias ftupefecit carmine nymphas.
Ille itidem moriens tibi foli debita vates
Offa tibi foli, fupremaque vota reliquit.
Nec manes pietas tua chara fefellit amici,
Vidimus arridentem operofo ex ære poetam. (fant
Nec fatis hoc vifum eft in utrumque, et nec pia cef-
Officia in tumulo, cupis integros rapere Orco,
Quà potes, atque avidas Parcarum eludere leges:
Amborum genus, et varia sub sorte peractam
Describis vitam, morefque, et dona Minervæ;
AEmulus illius Mycalen qui natus ad altam
Rettulit AEolii vitam facundus Homeri.
Ergo ego te Cliûs et magni nomine Phœbi,
Manse pater, jubeo longum falvere per ævum 25
Missus Hyperboreo juvenis peregrinus ab axe.
Nec tu longinquam bonus afpernabare Musam,
Quæ nuper gelidâ vix enutrita fub Arcto
Imprudens Italas aufa eft volitare per urbes.
Nos etiam in noftro modulantes flumine cygnos 30
Credimus obfcuras noctis fenfiffe
per umbras,
Quà Thamefis late puris argenteus urnis
Oceani glaucos perfundit gurgite crines.
Quin et in has quondam pervenit Tityrus oras.
Sed neque nos genus incultum, nec inutile Phœbo,
Quà plaga fepteno mundi fulcata Trione
Brumalem patitur longâ fub nocte Boöten.
Nos etiam colimus Phœbum, nos munera Phœbo
Flaventes fpicas, et lutea mala caniftris,
Halantemque crocum (perhibet nifi vana vetuftas)
Mifimus, et lectas Druidum de gente choreas. 41
(Gens Druides antiqua facris operata deorum
Heroum laudes imitandaque gesta canebant).
36
Hinc quoties fefto cingunt altaria cantu
Delo in herbofâ Graiæ de more puellæ
Carminibus lætis memorant Corinëida Loxo,
Fatidicamque Upin, cum flavicomâ Hecaërge,
Nuda Caledonio variatas pectora fuco.
Fortunate fenex, ergo quacunque per orbem
Torquati decus, et nomen celebrabitur ingens, 50
Claraque perpetui fuccrefcet fama Marini,
Tu quoque in ora frequens venies plaufumque vi-
Et parili carpes iter immortale volatu.
(rorum,
Dicetur tum fponte tuos habitaffe penates
Cynthius, et famulas veniffe ad limina Mufas: 55
At non fponte domum tamen idem, et regis adivit
Rura Pheretiadæ cœlo fugitivus Apollo;
Ille licet magnum Alciden fufceperat hofpes;
Tantùm ubi clamofos placuit vitare bubulcos,
Nobile manfueti ceffit Chironis in antrum,
Irriguos inter faltus frondosaque tecta
Peneium prope rivum: ibi fæpe fub ilice nigrâ
Ad citharæ ftrepitum blandâ prece victus amici
Exilii duros lenibat voce labores.
Tum neque ripa fuo, barathro nec fixa fub imo 65
Saxa ftetere loco, nutat Trachinia rupes,
Nec fentit folitas, immania pondera, filvas,
Emotæque fuis properant de collibus orni,
Mulcenturque novo maculofi carmine lynces.
Diis dilecte fenex, te Jupiter æquus oportet
Nafcentem, et miti luftrarit lumine Phœbus,
|