Tum verò amissum tum denique sentit amicum, Cœpit et immenfum fic exonerare dolorem.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hei mihi! quæ terris, quæ dicam numina cœlo, Postquam te immiti rapuerunt funere Damon! 20 Siccine nos linquis, tua sic sine nomine virtus Ibit, et obfcuris numero sociabitur umbris? At non ille, animas virgâ qui dividit aureâ, Ista velit, dignumque tui te ducat in agmen, Ignavumque procul pecus arceat omne filentum. 25

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Quicquid erit, certè nifi me lupus antè videbit, Indeplorato non comminuere fepulchro, Conftabitque tuus tibi honos, longumque vigebit Inter pastores: Illi tibi vota fecundo Solvere poft Daphnin, post Daphnin dicere laudes Gaudebunt, dum rura Pales, dum Faunus amabit: Si quid id eft, priscamque fidem coluiffe, piúmque, Palladiásque artes, sociúmque habuiffe canorum. 34

30

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.
Hæctibicertamanent,tibierunthæc præmiaDamon,
At mihi quid tandem fiet modò? quis mihi fidus
Hærebit lateri comes, ut tu fæpe folebas
Frigoribus duris, et per loca fæta pruinis,
Aut rapido fub fole, fiti morientibus herbis? 40
Sive opus in magnos fuit eminùs ire leones,

Aut avidos terrere lupos præsepibus altis;
Quis fando sopire diem, cantuque solebit?

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.

45

Pectora cui credam? quis me lenire docebit
Mordaces curas, quis longam fallere noctem
Dulcibus alloquiis, grato cùm fibilat igni
Molle pyrum, et nucibus ftrepitat focus, at malus.au-
Miscet cuncta foris, et defuper intonat ulmo? (fter
Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.
Aut æstate, dies medio dum vertitur axe,
Cum Pan æsculeâ fomnum capit abditus umbrâ,
Et repetunt fub aquis fibi nota sedilia nymphæ,
Paftoresque latent, ftertit fub sepe colonus,
Quis mihi blanditiáfque tuas, quis tum mihi rifus,
Cecropiosque sales referet, cultosque lepores? 56

51

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. At jam folus agros, jam pafcua folus oberro, Sicubi ramofæ densantur vallibus umbræ, Hic ferum expecto, fupra caput imberet Eurus 60 Triste fonant, fractæque agitata crepufcula fylvæ.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Heu quam culta mihi priùs arva procacibus herbis Involvuntur, et ipsa situ seges alta fatiscit! Innuba neglecto marcefcit et uva racemo, Nec myrteta juvant; ovium quoque tædet, at illæ Mærent, inque fuum convertunt ora magistrum.

65

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Tityrus ad corylos vocat, Alphefibœus ad ornos, Ad falices Aegon, ad flumina pulcher Amyntas, 70 Hîc gelidi fontes, hic illita gramina musco,

Hîc

Hîc Zephyri, hîc placidas interstrepit arbutusundas; Ista canunt furdo, frutices ego nactus abibam.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Mopsus ad hæc, nam meredeuntem forte notârat, (Et callebat avium linguas, et sidera Mopsus) 76• Thyrsi quid hoc? dixit, quæ te coquit improba bilis? Aut te perdit amor, aut te malè fafcinat astrum, Saturni grave fæpe fuit paftoribus aftrum, Intimaque obliquo figit præcordia plumbo.

80

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Mirantur nymphæ, et quid te Thyrsi futurum eft ? Quid tibi vis? aiunt, non hæc folet esse juventæ Nubila frons, oculique truces, vultusque severi, Illa choros, lususque leves, et semper amorem 85 Jure petit, bis ille miser qui serus amavit.

90

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Venit Hyas, Dryopéque, et filia Baucidis Aegle Docła modos, citharæque sciens, fed perdita faftu, Venit Idumanii Chloris vicina fluenti ; Nil me blanditiæ, nil me folantia verba, Nil me, fi quid adeft, movet, aut spes ulla futuri. Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hei mihi quam similes ludunt per prata juvenci, Omnes unanimi secum fibi lege fodales, Nec magis hunc alio quisquam fecernit amicum De grege, fic densi veniunt ad pabula thoes, Inque vicem hirfuti paribus junguntur onagri; Lex eadem pelagi, deferto in littore Proteus

95

Ag

105

Agmina phocarum numerat, vilisque volucrum 100
Passer habet semper quicum fit, et omnia circum
Farra libens volitet, ferò sua tecta revisens,
Quem fi fors letho objecit, feu milvus adunco
Fata tulit roftro, feu ftravit arundine foffor,
Protinus ille alium socio petit inde volatu.
Nos durum genus, et diris exercita fatis
Gens homines aliena animis, et pectore difcors,
Vix sibi quisque parem de millibus invenit unum,
Aut fi fors dederit tandem non aspera votis,
Illum inopina dies quâ non speraveris horâ
Surripit, æternum linquens in fæcula damnum.
Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.
Heu quis me ignotas traxit vagus error in oras
Ire per aëreas rupes, Alpemque nivosam!
Ecquid erat tanti Romam vidisse sepultam,
(Quamvis illa foret, qualem dum viseret olim,
Tityrus ipse suas et oves et rura reliquit;)

110

115

Ut te tam dulci possem caruisse sodale,
Poffem tot maria alta, tot interponere montes,
Tot fylvas, tot faxa tibi, fluviosque sonantes! 120
Ah cartè extremum licuisset tangere dextram,
Et bene compositos placidè morientis ocellos,
Et dixiffe vale, nostri memor ibis ad aftra.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Quamquam etiam veftri nunquam meminisse pigebit Paftores Thusci, Mufis operata juventus,

126

Hic Charis, atque Lepos; et Thuscus tu quoque

Damon,

An

Antiquâ genus unde petis Lucumonis ab urbe.
O ego quantus eram, gelidi cum ftratus ad Arni
Murmura, populeumque nemus, quà mollior herba,
Carpere nunc violas, nunc fummas carpere myrtos,
Et potui Lycidæ certantem audire Menalcam.
Ipse etiam tentare aufus fum, nec puto multùm
Difplicui, nam funt et apud me munera vestra
Fiscellæ, calathique, et cerea vincla cicutæ,
Quin et noftra fuas docuerunt nomina fagos
Et Datis, et Francinus, erant et vocibus ambo
Et studiis noti, Lydorum sanguinis ambo.

135

140

145

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hæc mihi tum læto dictabat roscida luna, Dum folus teneros claudebam cratibus hædos. Ah quoties dixi, cùm te cinis ater habebat, Nunc canit, aut lepori nunc tendit retia Damon, Vimina nunc texit, varios sibi quod fit in ufus! Et quæ tum facili sperabam mente futura Arripui voto levis, et præfentia finxi, Heus bone numquid agis ? nisi te quid forte retardat, Imus? et argutâ paulum recubamus in umbrâ, Aut ad aquas Colni, aut ubi jugera Cassibelauni ? Tu mihi percurres medicos, tua gramina, fuccos, 150 Helleborúmq;humilésq;crocos, foliúmq; hyacinthi, Quasque habetista palus herbas, artesquemedentûm. Ah pereant herbæ, pereant artesque medentûm, Gramina, poftquam ipsi nil profecere magiftro. Ipse etiam, nam nefcio quid mihi grande fonabat

Fistu