Et tum mirifice sperabat se esse locutum, 10 Hoc misso in Syriam requierant omnibus aures: Cum subito affertur nuntius horribilis, Ionios fluctus, posquam illuc Arrius isset, lam non Ionios esse, sed Hionios. LXXXV. Odi et amo. quare id faciam, fortasse requiris. Nescio sed fieri sentio et excrucior. LXXXVI. Quintia formosa est multis, mihi candida, longa, Recta est. haec ego sic singula confiteor, Totum illud formosa nego: nam nulla venustas, Nulla in tam magno est corpore mica salis. 5 Lesbia formosa est, quae cum pulcherrima tota est, Tum omnibus una omnes surripuit Veneres. LXXXVII. Nulla potest mulier tantum se dicere amatam Vere, quantum a me Lesbia amata mea es. Nulla fides nullo fuit unquam foedere tanta, Quanta in amore tuo ex parte reperta mea est. LXXXVIII. Quid facit is, Gelli, qui cum matre atque sorore Prurit et abiectis pervigilat tunicis? Quid facit is, patruum qui non sinit esse maritum? Ecqui scis quantum suscipiat sceleris? 5 Suscipit, o Gelli, quantum non ultima Tethys Nec genitor Nympharum abluit Oceanus: Nam nihil est quicquam sceleris, quod prodeat ultra, Non si demisso se ipse voret capite. LXXXIX. Gellius est tenuis: quid ni? cui tam bona mater Tamque valens vivat tamque venusta soror Tamque bonus patruus tamque omnia plena puellis Cognatis, quare is desinat esse macer? 5 Qui ut nihil attingat, nisi quod fas tangere non est, Quantumvis quare sit macer invenies. XC. Nascatur Magus ex Gelli matrisque nefando Coniugio et discat Persicum aruspicium: Nam Magus ex matre et gnato gignatur oportet, Si vera est Persarum impia relligio, 5 Gnatus ut accepto veneretur carmine divos Omentum in flamma pingue liquefaciens. XCI. Non ideo, Gelli, sperabam te mihi fidum In misero hoc nostro, hoc perdito amore fore, Quod te cognossem bene constantemve putarem Aut posse a turpi mentem inhibere probro. 5 Sed neque quod matrem nec germanam esse videbam Hanc tibi, cuius me magnus edebat amor. 10 Et quamvis tecum multo coniungerer usu, XCII. Lesbia mi dicit semper male nec tacet unquam * Quo signo? quia sunt totidem mea: deprecor illam Assidue, verum dispeream nisi amo. XCIII. Nil nimium studeo, Caesar, tibi velle placere, Nec scire utrum sis albus an ater homo. XCIV. Mentula moechatur. moechatur mentula certe. XCV. Zmyrna mei Cinnae nonam post denique messem 5 Zmyrna cavas Satrachi penitus mittetur ad undas, 10 Si XCVI. quicquam mutis gratum acceptumve sepulcris Accidere a nostro, Calve, dolore potest, Quo desiderio veteres renovamus amores Atque olim missas flemus amicitias, 5 Certe non tanto mors immatura dolori est Quintiliae, quantum gaudet amore tuo. XCVII. Non (ita me dii ament) quicquam referre putavi, Utrum os an culum olfacerem Aemilio. Nihilo mundius hoc, nihiloque immundior ille, 5 Nam sine dentibus hic: dentis os sesquipedalis, 10 XCVIII. In te, si in quenquam, dici pote, putide Victi, 5 Si nos omnino vis omnes perdere, Victi, XCIX. Surripui tibi, tum ludis, mellite Iuventi, Suaviolum dulci dulcius ambrosia. Verum id non impune tuli: namque amplius horam Nam simul id factum est, multis diluta labella Ne quicquam nostro contractum ex ore maneret, Praeterea infesto miserum me tradere Amori Ut mi ex ambrosia mutatum iam foret illud 15 Quam quoniam poenam misero proponis amori, C. Caelius Aufilenum et Quintius Aufilenam Flos Veronensum depereunt iuvenum, Hic fratrem, ille sororem. hoc est, quod dicitur, illud 5 Cui faveam potius? Caeli, tibi: nam tua nobis CI. Multas per gentes et multa per aequora vectus Advenio has miseras, frater, ad inferias, Ut te postremo donarem munere mortis Et mutam nequicquam alloquerer cinerem, 5 Quandoquidem fortuna mihi tete abstulit ipsum, Heu miser indigne frater adempte mihi. Nunc tamen in terra hac prisco quae more parentum Tradita sunt tristis munera ad inferias, 10 Accipe fraterno multum manantia fletu, Si Atque in perpetuum, frater, ave atque vale. CII. quicquam tacito commissum est fido ab amico, Cuius sit penitus nota fides animi, Meque esse invenies illorum iure sacratum, Corneli, et factum me esse puta Harpocratem. CIII. Aut sodes mihi redde decem sestertia, Silo, |