صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

80

rens, a duobus prædictis episcopis honorifice ducetur ad solium sibi ex parte regis sinistra præparatum, choro interim cantante hunc hymnum:

Te Deum laudamus.

81

Statim hymno finito, incipiatur officium missæ, et post officium ejusdem missa procedet regina coronata ad offerendum.

Deinde ad sedem suam revertetur, ibique continue usque ad finem missæ residebit.

Completa tandem missa et omnibus rite peractis, præfati duo episcopi, unus a dextris, alius a sinistris, reducent reginam coronatam et sceptrum in manu dextra ferentem, ab ecclesia usque in thalamum sive aulam, præcedente processione, si commode fieri poterit.

The Exeter pontifical adds, "Tunc detur ei sceptrum dicendo:

Accipe virgam virtutis et æquitatis, et esto pauperibus misericors et affabilis; viduis, pupillis, et orphanis diligentissimam curam exhibe, ut omnipotens Deus adaugeat tibi gloriam suam, qui vivit. etc."

With which the office in that MS. concludes.

80 Regina vero ad prædictum solium veniens, ante ejus ascensum modicum regi inclinabit, ejus majestatem ut decet adorando. Choro interim hunc hymnum, Te Deum laudamus: solemniter concinnente. Statim, etc." Liber Regalis.

81" Post offertorium ejusdem missa."

Ibid.

Appendix to the Order of Coro

nation.

I. First Rubric of the Liber Regalis.

II. The Order of Coronation according to the Pontificals of Egbert, Archbishop of York, a. D. 740, and of Leofric, Bishop of Exeter, A. D. 1060.

III. The Order of the Coronation of her Majesty, Queen Victoria.

IV. The Order of the Coronation of her Majesty, Queen Adelaide, as Queen-consort.

Officia in Coronationem

K. Richardi II. M.CCCLXXVII.

IC est ordo, secundum quem rex debet coronari pariter et inungi.

In primis præparetur pulpitum, aliquan

tulum eminens, inter magnum altare et chorum ecclesiæ beati Petri Westmonasterii, videlicet contiguum ex omni parte quatuor columnis principalioribus, infra crucem ecclesiæ prælibatæ; ad cujus quidem pulpiti ascensum fiant gradus de medio chori a parte occidentali, per quos princeps coronandus, in adventu suo transiens per chori medium, dictum pulpitum possit ascendere: ac etiam fiant alii gradus a parte orientali, per quos princeps præfatus descendere possit versus majus altare, ibidem ante gradus dicti altaris, sacrosanctæ unctionis ac suæ coronationis solemnia a metropolitano, sive episcopo ipsum consecrando, debita cum devotione accepturus. In medio

1 This first appendix is the first rubric of the "Liber Regalis." In the library of the Dean and Canons of Westminster there is a noble manuscript missal, probably the most beautiful copy, of English Use, now extant, of a large size, and richly illuminated; and which was given to the church there, by Abbot Litlington, about the year 1370. This contains several royal services; among them that of the coronation: in

almost
every respect it agrees with
the "Liber regalis," and especi-
ally in having this long rubric at
the commencement. But it has
not the title "Officia, etc." be-
ginning simply with the usual for-
mula "Hic est ordo secundum
quem. etc."

The Lansdown MS. 278, is a modern and apparently a correct transcript of the "Liber Regalis :" written in the 17th century.

vero dicti pulpiti erit præparatus thronus excelsus, ut in eo princeps residens, clare ab omnibus possit in

tueri.

Ungere enim et coronare reges Angliæ atque reginas, ex antiqua consuetudine et hactenus usitata, principaliter competit archiepiscopo Cantuariensi, si præsens fuerit, et si compos extiterit. Et si contigerit quod propter corporis debilitatem, aut infirmitatem, illud officium non poterit in sua persona rite peragere, aut forte aliqua tunc causa impeditus in hujusmodi coronatione non queat præsentialiter interesse, hujusmodi unctionis ac coronationis solemnia supplebit alius, qui inter episcopos tunc præsentes dignior reperitur, aut cui dictus metropolitanus dictum officium velit committere.

Rex autem præcedenti die coronationis suæ, de turri Londonensi per mediam civitatem versus palatium regium West. in cultu decentissimo equitabit, plebi occurrenti se offerens intuendum, capite denudato.

Et prævideatur semper quod coronatio tam regis quam reginæ, fiat in die dominico, vel in festo aliquo solemni.2

:

2 The "Dies Dominica" is the day which is specified for this high solemnity in most of the ancient pontificals and on that day we know that many sovereigns were crowned. Thus, in the year 816, Baronius says of Pope Stephen V. "Die dominica in ecclesia S. Petri, coram clero et omni populo, ante missarum solemnia consecravit et unxit Ludovicum ipsum imperatorem, et coronam

posuit super caput ejus." And Henry of Germany was crowned in the year 1014, upon the same day.

There are very early examples also of coronations upon festivals: Charlemagne was crowned upon Christmas-day, A. D. 801: and, as Hoveden tells us, K. Stephen of England was crowned upon S. Stephen's day, and, not to name others, Henry I. upon the feast of

« السابقةمتابعة »