genitum secundum naturam esse testamur et colimus. A dixerat se similem Altissimo, per superbiam elapsus, Id etiam palam aperimus, similiter Dei Verbum carnis rugiens ut leo, quærit quem devoret. Non quærit ho

et sanguinis exordium habuisse, et nostrum corpus suum specialiter fecisse, et perfectum hominem de virgine processisse, non tamen abjecta coelesti Deitate, ut illam generationem amitteret quam habebat ex æterno Patre. Hoc utique ratio catholicæ fidei testatur. In hac religione sanctos Patres, et Dei electos milites verosque agonistas fuisse didicimus, qui veraciter matrem Domini nostri Jesu Christi virginem crediderunt: non quia Deitas naturaque Verbi in ipsa exordium acceperit, sed quod anima rationabili ex ejusdem virginis impolluta alvo illud sacratissimum corpus Christi animatum natum sit, cui Dei Verbum adunatum substantialiter scimus esse natum carnaliter. Hinc de eo Paulus apostolus ad Thessa louicenses scribens ait: Ipsi enim de vobis annuntiant, qualem introitum habuerimus apud vos, et quomodo conversi estis ad Deum a simulacris, servire Deo vivo et vero, et exspectare Filium ejus de cœlis, quem suscitavit, Jesum, qui eripuit nos a ventura ira. Nos ergo sanctæ hujus fidei cultores, ac Christianæ legis sectatores profitemur secundum substantiam Dei Verbum carni unitum, unumque Christum Deum, eumdemque hominem cum propria carne adorandum. Testamur vero corde, perhibemus pura mente, confitemur modesto ore, Filium Dei crucifixum carne, mortem pertulisse carne, factumque ex mortuis priinogenitum, secundum quod in ipso permanet perfecta vita credentium, qui ut Deus, omnium vivificator est fidelium.

Hæc, dilectissimi, scribo, ut pax et concordia Ecclesiarum conservetur, et indissolubile charitatis vinculum permaneat, donaque divinæ largitatis non minuantur. Trinitatem in unitate veneramur et credimus Patrem Filiumque sic initio fuisse, ut procedentem ab utroque Paracletum confitemur et colimus, non tres deos, sed unum tantummodo Deum : cui fideliter persolvamus debita, ut nobis relaxare nostra non dedignetur crimina Dominus ac Redemptor noster, qui tanta in servis suis miracula mirabilis operatur, et majora horum videbimus, adjuvante illo cujus majestas et pulchritudo, immarcescibilis gloria, virtus et honor inestimabilis permanet in sæcula sæculorum. Amen.

SERMO DE NATALI DOMINI.

Ecce nunc tempus acceptabile, ecce nunc dies salutis. Ecce in his diebus impletum cernimus quod voce Isaiæ prophete dicitur: Ecce virgo concipiet et pariet filium, et vocabitur nomen ejus Emmanuel. Ecce virgo concepit absque virili semine, virgo parturivit absque aliqua carnis infestatione. Ejusdem enim filii nativitate humanæ plebis ketitia augmentatur : cujus ortu inimicus nostræ substantia morore confunditur. Ille etenim adversarius noster, qui diluculo ut Lucifer oriebatur, qui in paradiso Dei deliciarum cibis delectabatur, cecidit de coclo et audire promeruit: Si ut aquila exaltatus fueris, inde a Domino turpiter detraheris. Ille quidem i imicus humanæ substantiæ, qui

C

minem infidelem, non iracundum, non illos qui foris sunt, sed quærit humilem, modestum, rationabilem, vel aliquem de Ecclesia Christi dejicere nititur. Iste invidus hominem de paradiso Dei ejectum in hanc miseriam et convallem lacrymarum misit, et beatum Job a Deo longe facere voluit, nec potuit. Ipsi enim immaculato et simplici viro dicitur: Virtus ejus in lumbis ejus, et potestas in umbilico ejus. Igitur per primi hominis inobedientiam, in mundum intravit mors et miseria: per natalem vero secundi hominis ingressa est salus et lætitia. Stella solem dedit: Virgo Deum hominem absque homine; virga florem parturivit. Si Maria virgo non permansisset, non utiB que Filium Dei genuisset. O quam laudanda virginitas! Ait beatissimus Isaias: Exit virgo de radice Jesse, et flos de radice ejus ascendet (Isai. x1, 1). Virgo mater est Christi, simplex, humilis et immaculata, nullo germine extrinsecus cohærente, et ad Dei imaginem fecunda unione. Necessarium revera erat hominibus, ut virgo Dei Filium conciperet, Satanæ quidem molestum, nobis autem fructuosum. De illo flore quem virga Jesse protulit, scriptum est: Ego flos campi et lilium convallium. Si virginitas virgini non prodesset, propheta Virginem de Virgine nasciturum non significasset. Optima tamen est continentia vidualis, melior autem castitas virginalis. Aliter autem lex Moysi data erat. Scriptum est enim : Beatus qui habet semen in Sion. Et Maledicta sterilis quæ non parturit. Et alibi: Non erat in tribubus eorum infirmus. In lege vero Domini nostri Jesu Christi dicitur : Lætare sterilis nec te lignum arbitreris aridum. Habebis locum pro filiis et filiabus tuis in æternum. Nunc etiam qui infernus est, fortior efficitur, testante Apostolo, qui ait: Libenter gloriabor in infirmitatibus meis, ut inhabitet in me virtus Christi. Igitur quia Christus ante omnia sæcula, ex æterno Patre genitus est, divinæ virtutis ineffabile sacramentum fuit. Quam vero ex virgine nobis visibilis, ut homo, apparuit, humanæ gratia salutis exstitit. Mors mundum ingressa est per Evam; vita vero perdita restauratur per Mariam. Postquam eum Virgo in utero concepit, Virgo lumen quod illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum parturivit Cujus principatus super humerum ejus, qui est Deus fortis, pater futuri sæculi (Isai. Ix, 7). Maledictio adversus omne genus humanum prolata soluta fuit. Quis autem hoc divini consilii posset estimare secretum, quod Virgo in utero acciperet, Virgo Deum ante omnia a Patre genitum sine matre parturiret? Deusque invisibilis per hominem visibilem appareret, et conditione humanæ mortalitatis mortem suscipiens, nulla corporeæ generationis lege conceptus de originali utero humana sub lege prodiret, ipsaque ejusdem Mater virgo incorrupta permaneret? Itaque Christus absque matre ante sæcula natus de invisibili patre, nec sibi, sed humano generi necessarium, sine carnali patre secundo nascitur ex visibili matre. Et quia periclitabamur per primæ mulieris inobedientiam, oportebat

D

dum vel vili vestimento cooperiat. Cum autem Christus de terris ad cœlos ascendere, de inferno ad superiora transire vellet, ut discipulis suis longe ante prædixerat, mortem pertulit, ut mortuos peccato liberaret. Prædicavit, ut viam salutis nobis ostenderet. Resurrexit, ut vivificatos vivere faceret. Cujus, carissimi, nos sequentes vestigia non placeamus nobismetipsis, sed Deo et proximo. Sic enim Jesus cum pacem annuntiaret populo, discipulis ait: Non veni facere voluntatem meam, sed illius qui misil me. Cum enim Filius hominis voluntatem Dei adimpleret, Judæi dicebant illum peccare in Deum, qui potius Filium non recipiendo quem miserat, l'atreu exprobraverunt, et ideo Filium Dei qui nil commi

ut salvaremur per feminam. Gaudeat genus huma- A possit, pauperes nutriat, hospitalitatem sectetur, nunum, Christus enim nascitur, et vilibus pannis obsitus in præsepi animalium ponitur. Vilitas quidem pannorum magnum et inenarrabile est sacramentum. Illa enim vilitas pannorum a magis adoratur, ipsique puero in præsepio jacenti, et super angelicam creaturam regnanti, aurum, thus et myrrha offertur. Aurum decet regem, thuris oblatio magnum sacerdotem, myrrha vero mortuorum sepulturam. Aurum quidem significat Filium Dei ex Virgine natum, jam in terra regnare. Thus vero summum sacerdotem se pro nobis hostiam Patri cœlesti offerre. Myrrha vero eumdem Virginis Filium pro salute humani generis sepeliri et resurgere. Panni ergo quibus Virgo mater infantem circumligat, nostra scimus esse peccamina, dicente propheta Vere infirmitates nostras tulit, et peccata B serat, crucis patibulo sine causa affixerunt. Peccata nostra ipse portavit. Per hos viles pannos manifestum est ipsum nostra suscepisse delicta. Quod autem ponitur in medio duorum animalium, inestimabile est Dei mysterium. Ecce impletum est quod voce Abacuc prophetæ dicitur: Domine, audivi auditum tuum, et timui; consideravi opera tua et expavi: in medio duorum animalium. Bene autem Filius hominis inter vilia ponitur animalia. Ipse est enim vita hominum, pastus angelorum, et pabulum jumentorum. Oportebat ergo ut ille qui erat panis vivus, inter duo animalia in cunis vagiens mitteretur. Ipse est enim qui ail: Ego sum panis vivus, qui de cœlo descendi. Ipse est Agnus mundus, cujus illibatum corpus postquam a sacerdote fuerit attrectatum, et ab omni fideli populo comestum, permanet illæsum et inconsumptum. C Postquam ergo impletum est quod de partu Virginis prophetæ prodiderunt, et patriarchæ præconati sunt, omniaque completa quæ per Gabrielem angelum de Christo oportebat fieri, competens fuit ut novus homo procedens de homine mundus, virgo exutus de virgine, novam sibi acquireret familiam ut qui in cœlo adorabatur ab angelis, angelos etiam sibi institueret in terris. Deinde baptizari voluit a Joanne, rex a milite, Dominus a servo. Non quod aliqua commisisset facinora, sed ut nostra per ejus baptismum delerentur peccamina. Ipsum enim aqua non mundavit, sed eam ingressu suo, qui baptizabat in Spiritu et veritate, benedixit. Deinde populo annun. tians verbu.n vitæ et veritatis quosdam fert esse discipulos, alios autem evangelistas. Gemini namique fratres, id est Jacobus et Joannes, relicto patre suo Zebedæo et navi, Salvatorem sequentes curam familie et affectum sanguinis unanimiter postponentes reliquerunt. Post hæc multi alii discipuli, quibus a Domino Jesu dictum est: Si quis vult post me venire abneget semetipsum, et tollat crucem suam, et sequatur me. Sic enim Scriptura continet divina. Nemo miles cum uxore pergit ad prælium. Si quis vult sequi vestigia Redemptoris, omnia relinquat, neque post tergum, quemadmodum uxor Loth perspexit, respiciat: Nemo enim mittens manum ad aratrum, et respiciens retro, aptus est regno Dei. Si quis vero habet unde animam suam a fraude inimici redimere

D

ergo peccantium ceciderunt super Christum, qui innocens inventus quasi blasphemus occisus est. Deinde victor Dominus Jesus exspolians loca tenebrarum, tertia die resurrexit, et in cœlos unde descenderat feliciter ascendit. Quomodo autem humanitas ascendit, nisi quia Deitas prius descendit in inferiores partes terræ, ut humanæ uniretur naturæ? Descendit enim cœlestis Deitas, ut ascenderet Redemptoris humanitas. Ipse est una ead mque persona. Semper enim in Patre, semper a, ud Patrem, semper fuit cum Patre. Post ascensionem quoque humanitatis Spiritum sanctum in igneis linguis apparentem discipulis misit. Spiritus quidem Filii virtus est, quæ de illo exibat, et sanabat omnes. Dicitur tamen a Patre procedere, et ad ipsum referri solet.: de quo et ipse est, et quod ipsius est. Ipse namque Christus perhibet, dicens: Mea doctrina non est mea, sed ejus qui misit me. A Patre enim habet Filius ut sit Deus. Est enim de Deo, Deus. Ab illo habet ut de ipso procedat Spiritus sanctus. Igitur, fratres carissimi, debita veneratione frequentemus adventum Domini nostri Jesu Christi. Fugiamus superbiam, ne in infernum obruamur, ut mali angeli. Superbia enim homo inflatur, avaritia quatitur, ambitione delectatur. Nolite de divitiis sæcularibus gloriari; nolite aliis præferri, ne cogitatio mala subrepat; et qui nunc auratas vestes concupiscitis hactenus sedere in sordibus placeat, ut et vos Christo placeatis : cui est honor cum Fatre invisibili per omnia sæcula sæculorum. Amen.

SERMO IN ANNUNTIATIONIS FESTUM.

De tripartita solemnitate beatissimæ Virginis Marix, fratres carissimi, in qua angelus annuntiat, Virgo concipit, unigenitus ingeniti Filius carne vestitur, pauca dicenda sunt, quamvis multimoda laude dignus sit qui nuntiat, dignior quæ per aurem concipit dignissimus autem qui nuntiat, dignior quæ per aurem concipit; dignissimus autem ille qui concipitur. Hæc est dies salutifera, debita veneratione a nobis celebranda, quæ terrena cœlestibus conciliat ; in qua ad nos Redemptoris divinitas descendit, ut ad cœlos nostra conscenderet humanitas. Hæc est illa solemnis dies quæ ab angelo sumit exordium, qualiter Virginem de Virgine nasciturum nuntiavit, qua

liter Virginem virtus Altissimi obumbravit, qualiter A tris tui. O vocem angelicam plenam suavitatis et læincontrectabilis Deus dignatus est contrectari, qui titia! Cum enim dixit, Ave, Maria, salutationem

cœlestem Virgini exhibuit. Cum autem dixit, Gratia plena, ostendit exclusam esse illam sententiam, per quam primi parentes longe a Deo facti sunt, et restitutam supernæ benedictionis gratiam, per quam liberati a servitute intra paradisum introducti sunt. Cum autem protulit: Benedicta tu in mulieribus, et benedictus fructus ventris tui, non tantum fructum ventris ejus benedictum expressit, sed omnium quæcunque sequentes Mariam Virginem in virginitate permanserint. O Virgo benedicta, o Virgo a Conditore mundi perelecta! illum qui ante omnia sæcula genitus est, absque matre ab æterno Patre, concipies, mater effecta absque alicujus viri copulatione. Ibi enim auricula uxor fuit, angelicus autem sermo maritus exstitit. Virgo concipies, et post partum virgo permanebis, et Filius Dei in te descendet, ut qui ascensurus erat cum sublimitatis potentia et claritatis suæ gloria ad Orientem, convertat gratiam majestatis suæ ad Occidentem. Non te confundat auditus, non perturbet conceptus. Non est enim iste conceptus necessitas, sed Dei inæstimabilis potestas. Vestietur carne, et in tuo virginali utero se recondet, et Filius Dei filius hominis esse incipiet, permanens semper quod erat. Incommutabilem namque illum credimus, sed miscricorditer assumens quod non erat, ut in te comprehendi possit, quem totus orbis bajulare non potuit. Per hunc conceptum non minorabitur virginalis castitas, sed magis in te ampliabitur castitatis integritas. Mater Conditoris facta es, cum ipse esset apud Patrem et cum nasceretur ex te Matre mansit apud Fatrem. Semper enim cum Patre, quia absque principio, non habet initium temporale. Semper enim cum Patre, qui permanet absque initio et fine. Facta es scala cœlestis, virga Aaron præ cæteris floruisti, id est præ cæteris virginitate digna splenduisti. Facta es scala in quam gloria coelestis descendit ad inferiora, quatenus humilitas ad cœli subveheretur altiora. O nova et inaudita conjunctio! O ineffabilis et miranda permistio! Qui enim omnia ex nihilo creaverat, creatur; qui capi non poterat, comprehenditur ; qui omnes divitiis affluentes facit, pauper efficitur; Christus, qui perfectus est, evacuari dignatur. Dicitur enim se evacuasse a forma

est æternum lumen quod illuminat omnem hominem venientem in hunc mundum. Hæc est dies solemnis que nos de terris ad superna extollit et elevat, ac super cœlos cœlorum honorifice sublimat, ut vobis præsens sermo declarabit. Ejecto siquidem primo homine per lignum scientiæ a Domino vetitum et incongrue gustatum, fallacia dæmonum homines per illecebras vitiorum errantes decepit, decipiendo caplivavit, et captivando in tenebras exteriores demersit. lbi fletus et stridor dentium auditur, testante Domino. Cum enim gloria diaboli excitasset ambitionem, ambitio provocasset invidiam, genus humanum de terris ad coelos transferri dolebat. Nam quia miserabiliter deciderat, solatium suæ miseriæ sibi B per hoc inferebat. Considerans igitur Pater perditionem humani generis per serpentis fallaciam, mundum liberare dignatus est per unigeniti Filii sui incarnationem, ut quoniam femina per exhortationem dæmonis ejecta erat de sedibus paradisi, per salutationem angeli gloriam mereretur excipere immortalitatis. Decepit Evam exhortatio inimici, confortavit Mariam salutatio Gabrielis. Nuntiat angelus ut fallacia diaboli destruatur: obumbratur Virgo virtute Altissimi, nuntiante angelo, ut femina reparetur jam dudum decepta a Satanæ nuntio. Incorruptibilis Deus carne ves itur et descendit, ut per hanc secundum hominem Jesum ascenderet vetus homo, qui, fructu incongrue gustato, ad hanc miseriam et convallem lacrymarum devenit. Legitur namque quod cum mulier C decepisset virum suum, dictum sit ei a Domino In dolore paries filios, et ad virum conversio tua, et ipse dominabitur tui. Hæc tria incommoda patiuntur, quæcunque Mariæ virginitatem non imitantur: ac si ei Dominus diceret: Quando ad virum conversio tua erit, servituti illius subjicieris; cum autem parturies, doloris et tristitia detrimenta patieris. Hæc autem tria excluduntur a felicitate Virginis Mariæ, et non tantum ab ipsa Virgine, sed ab omnibus quæcunque suam Christo devoverint virginitatem. Venite igitur, virgines, quæ Virgini virginitatem vovetis, vovele Virgini corporis integritatem, quæ Domino illibatam exhibuit castitatem. Quanti ergo meriti eadem Virgo fuerit, audite. Non enim tantum meruit allocutione angelica visitari, sed intra claustra virginalis uteri D Deitatis in tempore, ut ditaremur ejusdem cœlesti

illum comprehendere qui nullo modo poterat comprehendi. Mater nostra Eva tribus malis aggravatur, beata vero Maria ab his excluditur, et tripartita felicitate lætatur. Salutatione etenim angelica confortatur, confortata benedicitur, et plenitudine gratia fecunda esse nuntiatur. Sic enim scriptum est: Missus est angelus ad virginem. Hanc esse virginem confitemur, de qua in Isaia legitur: Exiet virga de radice Jesse (id est, Virgo Maria), et flos de radice ejus ascendet, id est Christus. Ipse enim in Canticis Canticorum perhibet dicens: Ego flos campi. Et ingressus ad eam dixit: Ave, gratia plena, Dominus tecum. B. nedig a tu in mulieribus, et benedictus fructus ven

perfectione. Ergo, fratres carissimi, Virginem deprecemur ut hominibus Deum conciliet, et terrena cœlestibus concordet. Interveniat pro præteritis, exorans Filium pro futuris. O Virgo, da non tantum cibum corporalem, sed angelorum panem intra tui uteri claustra descendentem, fac ut timeamus Filium Dei. Initium enim sapientiæ timor Domini. Si enim quis timet Dominum, mandata ipsius custodiet: deinde carnalis purgatio sequetur, ut divini luminis radios considerare valeamus. Postquam enim carnalis purgatio nobis dabitur, illuminatio cordis nostri sequetur. Audi itaque, et inclina aurem ad preces nostras. O Virgo, quæ merito a nobis laudaris, quæ

post partum virgo permanens a nobis veneraris, ora A qui propter salutem humanæ fragilitatis ad exinanipro nobis Deum, ut præbeat constantiam, largiatur tionem spontaneam se inclinavit, obtulit quidem propatientiam ut concordia firmetur, tolerantia augea- prium corpus, non pro se, sed pro nostra redem.. tur, ut cum venerit dolor mororis et miseri, cala- ptione, æterno Patri hostiam veram, hostiam Deo mitatis et tristitia, nos Filio tuo unigenito digneris placentem in odorem suavitatis. Quo enim sacrificio præsentare, qui est unus Deus: quem in substantia vel oblatione egeret, cum liber ab omni peccato, ut unum, in personis trinum confitemur; qui in omnes, Deus, existeret. Quod si omnes peccaverunt, et egent el super omnes, et in omnibus nobis; qui ex parte gratia Dei, peccatis namque et malis facinoribus huexquiritur, ex parte autem cognoscitur : qui non vult mana ægrotavit natura: ipse vero non ita, licet mortem peccatoris, sed ut a via sua mala converta- servi imaginem acceperit, et mortem spontanea votur. Ora, ut perfectum lumen efticiamur; ut collau- luntate su ceperit. De Patre D. N. Jesu Christi sendemus te in gloria Filii tui: cui est honor et po- tiebat David propheta cum dicebat: Redde mihi lætitestas, per omnia sæcula sæculorum. Amen. tiam salutaris tui, et spiritu principali confirma me (Psal. L). Pater enim principium omnium est, cum quo omnia Filius fecit, Rex regum, pater universiB tatis, et reformator sæculi labentis. Inter hæc verba sancti viri dolor vulnerum atque animi ipsum duriter coarctabat. Quid faceret? Imminere obitus sui diem videbat, et ecclesias quas intra muros construxerat lapsuras esse sciebat. Itaque cum fletu conversus oravit dicens :

ORATIO BEATI ELEUTHERII

ANIMAM AGENTIS AD DEUM PRO FIDE ET ECCLESIA
TORNACENSI.

Catholica fides non tres deos, sed unum Deum
credit et confitetur, adorat et veneratur. Unitas
permanet in Trinitate perfecta Trinitas consistit in
unitate. Deus verus, idem D. N. Jesus Christus,
de Patre vero secundum divinitatem natus est;
juxta humanitatem vero de virgine illibata genitus
est. Ab utroque Spiritus sanctus, qui corda incredu-
lorum ad agnitionem veritatis converti faciat, procedit.
Filius
par Patri ingenito, Spiritus sanctus æqualis Filio
ejusdem unigenito; Filius æternum lumen de æterno
lumine processit: lucerna indeficiens ab illa invisibili
claritate effulsit, cum Virgo Maria æterni Judicis Ma-
ter prænuntiata de Spiritu sancto concepit, et Virgo
in castitate permanens Dei Filium terris edidit, et
post admirabilem partum in virginitate consistens C
Christum Jesum divino lacte nutrivit. O sancta illa
pronuntiatio angelica! Mittitur angelus Gabriel ad
Virginem mysticæ rei nesciam. Mater Redemptoris
ancille assimilatur, cum ab illa angelo respondetur;
ait enim Ecce ancilla Domini, fiat mihi secundum
verbum tuum. Igitur Filius Dei caro factus, ut sermo
angeli adimpleretur, de gloriosa V.rgine nascitur
divina inspiratione: in præsepe jacitur, deinde pa-
storibus ab angelo nuntiatur. Omnia regit regnans
in cœlo, parvulusque Dei Filius jacet in præsepio.
A matre virgine nutritur, et a magis cum muneribus
adoratur. Qui ut humilitatem potentiæ, et magnifi-
centiam divinitatis suæ nobis ostenderet, omnia. ut
homo absque crimine, dignatus est possidere. Pec-
catum non habuit, mortem pertulit, et nobis morte
sua vitam immortalis exhibuit. O mira unigeniti Dei
nativitas! O miranda filii hominis prædicatio 10 in-
audita tanti juvenis sapientia! Prodierat in synago-
gis Filius Dei, omnesque scribas et legis doctores
per Spiritum sanctum convincit: non tamen ei ali-
quam secundum quod Filius Dei est, eodem Spiritu
inferente virtutem. Filius enim qui æterno Patri
coæternus est, nunquam alterius auxilio eguit, quia
perfectus est, et in sæcula sæculorum benedictus.
Sapientes sapientiam mundo inauditam admirantur.
Quam ob causam Filium hominis Judæi a Juda im-
pio et sceleratissimo traditore traditum flagellant,
et opprobriis insequuntur. Itaque Christus Jesus,

Omnipotens, clementissime Deus, qui in tribus sanctis patriarchis tuis, Abraham videlicet, Isaac et Jacob, voluisti trina invocatione gloriosum nomen tuum invocari, ut per unigenitum Filium tuum Jesum catholicæ fidei cultores eximii agnoscerent, et perfecte crederent, quod in Trinitate perfecta Deus sis Pater ingenitus, æqualis Filio unigenito, atque compar Siritui sancto: Pater verus, qui Filium verum ante mundi constitutionem et ante rerum stabilita

:

tem genuisti, qui Spiritum sanctum ex te procedentem de cœlis ut corda discipulorum tuorum corroboraret, et nomen Christi hominibus clarificaret, transmisisti cujus vera Trinitas consistit in unitate, una Deitas permanet in Trinitate, par Filio, æqualis Spiritui sancto. Nihil enim majus tibi, nihil minus alteri. Es enim idem ubique Deus, ubique tua majestas, tuum imperium, tua potentia, qui omnia ex nihilo per Unigenitum tuum formasti : qui descendens in uterum incontaminatæ Virginis formam servitutis nostræ dignatus es accipere, et perfectus Deus perfectum hominem induere, ut hominibus subveniret factus caro, et non credentes ad viam veritatis converteret, incarnatus homo. Qui post partum Virginis puer collocatus in cunabulis humilitatem conditionis sibimet D exhibuit qui pastoribus vigilantibus, magisque Æthiopia stella præeunte ostensus est ab angelis gaudentibus qui tentationes diaboli et pro nobis opprobria cæteraque tormenta sustinuit, ut nos a laqueis visibilium et invisibilium hostium liberaret, nostrorumque criminum maculas detergeret, crucis patibulum pertulit, ut nos ad gloriam cœlestis curiæ, quam per Adam perdidimus. renovaret; et filius hominis incarnatus est, ut filios hominum filios Dei cœlestiumque bonorum participes faceret: Tibi supplico, qui auctor nostræ resurrectionis exstitisti, ut nobis introitum cœlestem aperires, et imperium diaboli captivares, et ascendens in cœlum admirabili virtute tua captivitatem nostram duceres captivam qui morie

tua mortuis vitam, et captivatis reddidisti medelam. A mundavit leprosos, curavit paralyticos, mortuos su

Et mox, iterum prorumpens in laudes Dei, ait: Filium illum esse perhibet fides catholica, cui per C prophetam clamat Pater, et dicit: Filius meus es tu, ego hodie genui te. Et iterum: Fecum principium in die virtutis tuæ in splendoribus sanctorum, ex utero ante luciferum genui te. Ipse est Jesus Christus Dominus noster Patri æqualis invisibilis, procedens de invisibili, alterius de æterno, immortalis de immortali : qui naturam humanitatis nostræ juxta subsistentiam sibimet uniens ex ipsa corporea et virginali alvo sustinuit nativitatem. Non quod necessario gloriosa illa nativitate eguerit, sed ut ipsas nostræ substantiæ sanctificaret primitias: quatenus etiam dum Christus carne unitus a benedicta Virgine Maria processisset; illa tam misera maledictio, que adversus omne genus humanum prolata fuerat, cessaret, nec ulterius animas et mortalia corpora morti destinaret, atque ut verum esse monstraret, quod voce prophetæ prædixerat: Absorpta est mors in victoria. Et alibi: Abstulit Deus omnem lacrymam ab omni facie ipse est Christus filius Virginis Mariæ, qui surdis auditum, cæcis visum restituit; siccis pedibus mare deambulavit, dæmonia effugavit, ventos et maria placavit,