PARS ESTIVA. IN FESTO SS. TRINITATIS. SOLEMNE-MINUS. IN I VESPERIS. Psalmi de Sabbato. Ant. 1. D. Dixit Deus ad Móysen: Ego sum qui sum; hoc nomen mihi est in æter num. Exod. 3. Ant. 2. D. Dóminus Deus noster, Dóminus unus est. Deut. 6. Ant. 3. a. Ipse est Deus deórum, et Dóminus dominántium, Deus magnus et potens. Deut. 10. Ant. 4. E. Solus habet immortalitátem, et lucem inhábitat inaccessibilem. 1 Tim. 6. Ant. 5. a. Dóminus exercítuum, Deus Israel, magnus consílio, et incomprehensibilis cogitátu. Jerem. 32. CAPITULUM. Rom. 10. 0 ALTITUDO divitiárum sapiéntiæ et sciéntiæ Dei! quàm incomprehensibília sunt judícia ejus, et investigábiles viæ ejus! B. Non est similis tuî, Dómine: magnus es tu, et magnum nomen tuum in fortitúdine : * Quis non timébit te, ô Rex géntium? . Magna et mirabilia sunt ópera tua, Dómine Deus omnipotens; justæ et veræ sunt || viæ tuæ, Rex seculórum : * Quis. Glória Patri. * Quis. Jerem. 10. Apoc. 15. HYMNUS. S. M. TER sancte, ter potens Deus, O vera semper Unitas! TE densa circum núbila, Te circum inaccessum jubar, Quod intus ardent Angeli Circùm trementes cérnere. Te confitétur in tuo Et plebs renáta nómine; Firmáque prælibat fide Amor quod ambit præmium. Da posse quod jubes, Pa ter : Da scire, Fili, quod doces : Fac corde toto, Spíritus, Nosvelle quod probas bonum. Præsta, Pater piíssime, Patríque compar Unice, Sancto simul cum Spíritu Regnans per omne séculum. Amen. . Magnus Dóminus, et laudabilis nimis; R. Et magnitúdinis ejus non est finis. Ps. 144. Ad Magnificat. Ant. 1. J. || Filíque nascens Patris æterno Dómini Dei tui cœlum est, sinu, et cœlum cœli; terra, et ómnia quæ in ea sunt. Ipsi adhærébis ipse est laus tua et Deus tuus. Deut. 10. Ac sancte manans è duóbus Nil vos in una dívidit substán- PERSONA triplex : una jun- In Patre semper Natus; in Uterque sacro semper est in In Patre semper, inque Nato Sed nullus horum quém- Æquále regnum, parque majestas trium, Origo nulli dígnius confert bonum. RERUM creátor, laus tibi, vivens Pater: Ad Nunc dimittis. Ant. 6. F. Ego Dóminus; hoc est nomen meum: glóriam meam álteri non dabo. Is. 42. AD OFFICIUM NOCTURNUM. Invitat. Deum unum, trem, Fílium, et Spíritum sanctum, * Veníte, adorémus. || Officio. Matth. 28. Ps. 94. Veníte. 130. HYMNUS. Pa SUBLIME constans Deus, Tu Trinitátis fons inexhaustus, Pater, Compar in ævum Flámini sit glória. Amen. Psalmi de Dominica in toto IN I NOCTURNO. Ant. 3. a. Dómine Rex omnipotens, tu fecisti cœlum et terram, et quidquid cœli ámbitu continétur : Dóminus ómnium es. Esther 13. Ant. 7. d. Dignus es, Dómine Deus noster, accipere glóriam, et honórem, et virtútem ; quia tu creasti ómnia. Apoc. 4. Ant. 5. a. Ex ipso, et per ipsum, et in ipso sunt om nia ipsi glória in sécula. || tumcumque potueritis, su Rom. 11. . Quàm magnificáta sunt ópera tua, Dómine! R. Omnia in sapiéntia fecisti. Ps. 103. LECTIO I. De libro Ecclesiástici. Cap. 18. pervalébit enim adhuc, et admirábilis magnificéntia ejus. Benedicentes Dóminum, exaltáte illum quantùm potestis; major est enim omni laude. Exaltantes eum replémini virtúte, ne laborétis; non enim Qui vivit in æternum, creá- comprehendétis. Quis vidé bit eum, et enarrábit? Et quis magnificábit eum sicut est ab initio? . Appáruit Abrahæ Dóminus in convalle Mambre. Cùmque elevasset óculos, apparuérunt ei tres viri : * Quos cùm vidisset Abraham, adorávit, et dixit : Dómine, si invéni grátiam in óculis tuis, ne tránseas servum tuum. y. Pater, Verbum, et Spíritus vit ómnia simul. Deus solus justificábitur, et manet invictus rex in æternum. Quis súfficit enarráre ópera illíus? Quis enim investigábit magnália ejus? Virtútem autem magnitúdinis ejus quis enuntiábit? Aut quis adjiciet enarráre misericórdiam ejus? Non est minúere, neque adjícere, nec est inveníre magnália Dei. Cùm consummáverit homo, tunc incipiet ; et cùm quiéve-sanctus; hi tres unum sunt. rit, aporiábitur. ¶ Tu autem, Dómine, miserére nostrî. B. Deo grátias. Sic terminantur omnes Lectiones, nisi aliter notetur.] B. In princípio creávit Deus cœlum et terram; *Et spíritus Dei ferebátur super aquas. . In princípio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum. *Et. Gen. 1. Joan. 1. *Quos. Genes. 18. 1 Joan. 5. LECTIO III. De Isaia Prophéta. C. 6. VIDI Dóminum sedentem super sólium excelsum et elevátum; et ea quæ sub ipso erant replébant templum. Séraphim stabant super illud: sex alæ uni, et sex alæ álteri : duábus velábant fáciem ejus, et duábus velábant pedes ejus, et duábus volábant. Et claLECTIO II. Cap. 43. mábant alter ad álterum, et MUL ULTA dicémus, et deficié- dicébant: Sanctus, Sanctus, mus in verbis: consummátio Sanctus, Dóminus Deus exerautem sermónum, ipse est cítuum: plena est omnis terra in ómnibus. Gloriantes ad glóriâ ejus. Et commóta sunt quid valébimus? Ipse enim superliminária cárdinum à omnipotens super ómnia voce clamantis, et domus reópera sua, terribilis Dóminus pléta est fumo. Et dixi: Væ et magnus vehementer, et mihi, quia tácui, quia vir mirábilis potentia ipsius. Glo-pollútus lábiis ego sum, et in rificantes Dóminum quan- médio pópuli pollúta lábia habentis ego hábito, et regem || carnatiónem Filii Dei divíni Dóminum exercituum vidi óculis meis. Et volávit ad me unus de Séraphim, et in manu ejus cálculus, quem fórcipe túlerat de altári. Et téti- || git os meum, et dixit: Ecce tétigit hoc lábia tua, et auferétur iniquitas tua, et peccátum tuum mundábitur. B. Séraphim clamábant alter ad álterum : *Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus Deus exercituum; † Plena est omnis terra glóriâ ejus. y. Réquiem non habébant die ac nocte, dicéntes: Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dóminus Deus omnipotens. *Sanctus. Glória Patri. Plena est omnis terra. Isai. 6. Apoc. 4. IN II NOCTURNO. Ant. 4. f. Unxit Jesum Deus Spíritu sancto, et virtúte. Act. 10. Ant. 1. a. Quis est qui vincit mundum, nisi qui credit quóniam Jesus est Fílius Dei? Et Spíritus est qui testificátur quóniam Christus est véritas. 1 Joan. 5. | Ant. 2. D. Per Jesum Chri- LECTIO IV. Petrum. Cap. 1. tus accepérunt; quam étiam sancti Apóstoli ab ipso Dómino in carne pósito audiérunt, et Spíritus sancti magistério instructi, non solùm sermóne prædicavérunt, verùm etiam ad instructiónem salubérrimam posterórum, scriptis suis inditam reliquérunt; unum Deum prædicat Trinitátem, id est, Patrem, et Filium, et Spiritum sanctum. Sed Trinitas vera non esset, si una eademque persóna dicerétur Pater et Filius et Spíritus sanctus. * R. Jesu baptizáto, et orante, descendit Spíritus sanctus corporáli spécie sicut columba in ipsum; et vox de cœlo facta est: Tu es Filius meus dilectus in te complacui mihi. y. Vox Dómini super aquas, Deus majestátis intónuit: *Tu es. Luc. 3. Ps. 28. LECTIO V. Si enim sicut est Patris et Fílii et Spiritûs sancti una substantia, sic esset una persóna; nihil omníno esset in quo veráciter Trínitas dicerétur. Rursus Trinitas quidem vera esset, sed unus Deus Trinitas ipsa non esset, si quemádmodum Pater et Filius et Spíritus sanctus personárum sunt ab invicem proprietáte distincti, sic fuissent naturárum quoque diversitáte discréti. Sed quia in illo uno vero Deo Trinitáte, non solùm quod unus Deus est, FIDES, quam sancti Patriar-sed étiam quod Trinitas est, chæ atque Prophétæ ante In- || naturáliter verum est; pro |