صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

Vide in ogni confine,

Chi di nobil valor calca il fentiero:;
L'ottimo dal miglior dopo sceglica
Per fabbricar d'ogni virtu l' Idea.

Quanti nacquero in Flora

0 in lei del parlar Tofco apprefer l'arte,
La cui memoria onora

Il mondo fatta eterna in dotte carte,
Volefli ricercar per tuo teforo,

E parlafti con lor nell' opre loro.

Nell' altera Babelle

Per te il parlar confuse Giove in vano, varie favelle

Che

per

Di fe fteffa trofeo cadde fu'l piano:

44

Ch' Ode oltr' all Anglia il fuo piu degno Idioma Spagna, Francia, Toscana, e Grecia e Roma.

Ipiu profondi arcani

Ch' occulta la natura e' in cielo e in terra
Ch' à Ingegni fovrumani

Troppo avara tal' hor gli chiude, e ferra,
Chiaramente conofci, e giungi al fine
Della moral virtude al gran confine. 1.

Non batta il Tempo l'àle,

Fermifi immoto, e in un fermîn fi gl' anni,
Che di virtu immortale

Scorron di troppo ingiuriosi a i danni ;
Che s'opre degne di poema o storia

Furon gia, l'hai prefenti alla memoria.

Dammi tua dolce Cetra..

Se vuoi ch' io dica del tuo dolce cante :
Ch' inalzandoti all' Etra

Di farti huomo celeste ottiene il vanto,
Il Tamigi il dirà che gl'è concesso
Per te fuo cigno pareggiar Permesso.

[ocr errors]

Io che in riva del Arno

Tento spiegar tuo merto alto, e preclaro 、×
So che fatico indarno,

E ad ammirar, non a lodarlo imparo ;

Freno dunque la lingua, e ascolto il core

Che ti prende a lodar con lo ftupore.

[ocr errors]

Del. Sig. Antonio Francini gentilhuomo

Fiorentino.

JOANNI MILTONI

LONDINIEN STAN

Juveni Patriâ, virtutibus eximio, i

VIRO

IRO qui multa peregrinatione, ftudio cunéta orbis terrarum loca perspexit, ut novus Ulysses omnia u» bique ab omnibus apprehenderet:

Polyglotto, in cujus ôre linguae jam deperditae fic res vivifcunt, ut idiomata omnia fint in ejus laudibus in facun da: Et jure ea percallet, ut admirationes et plaufus populorum ab propria fapientia excitatos intelligat.

[ocr errors]

Illi, cujus animi dotes corporisque sensus ad admirati•nem commovent, et per ipfam metum cuique auferunt ; cujus opera ad plaufus hortantur, fed vaftitate vocem laudatoribus adimunt:

Cui in memoria totus Orbis; In intelle&u Sapientia; in voluntate ardor gloriae; in ore Eloquentia; Harmonicos coeleftium Sphaerarum fonitus Aftronomiâ Duce audienti, Characteres mirabilium naturae per quos Dei magnitudo defcribitur, magiftra Philofophiâ legenti; Antiquitatum latebras, vetuftatis excidia, eruditionis ambages comite affiduá autorum Le&ione:

Exquirenti, reftauranti, percurrenti.
At cur nitor in arduum?

Illi in cujus virtutibus evulgandis ora Famae non fufficiant nec hominum ftupor in laudandis fatis eft: Reverentiae et amoris ergo hoc ejus meritis debitum admírationis tributum offert Carolus Datus Patricius Florentinus.

Tanto homini fervus, tantae virtutis amator.

B b

ELEGIARUM

LIBER PRIMU S.

ELEGIA PRIMA

Ad CAROLUM DIODATUM.

TAND

"ANDEM, chare, tuae mihi pervenere tabellae, Pertulit et voces nuncia charta tuas, Pertulit occidua Devae Ceftrenfis ab ora

Vergivium prono qua petit amne salum.
Multum crede juvat terras aluiffe remotas

Pectus amans noftri, tamque fidele caput:
Quodque mihi lepidum tellus longinqua fodalem
Debet, at unde brevi reddere jussa velit.
Me tenet urbs reflua quam Thamesis alluit unda,
Meque nec invitum patria dulcis habet.
Jam nec arundiferum mihi cura revifere Camum,
Nec dudum vetiti me laris angit amor.
Nuda nec arva placent, umbrafque negantia molles,
Quam male Phoebicolis convenit ille locus!
Nec duri libet ufque minas perferre magistri,
Caeteraque ingenio non fubeunda meo.
Si fit hoc exilium patrios adiiffe penates,
Et vacuum curis otia grata fequi,
Non ego vel profugi nomen, fortemve recufo,
Laetus et exilii conditione fruor.

O utinam vates nunquam graviora tulisset
Ille Tomitano flebilis exul agro;

[ocr errors][merged small][merged small]

Non tunc Ionio quicquam ceffiffet Homero,
Neve foret victo laus tibi prima Maro.
Tempora nam licet hic placidis dare libera Mufis,
Et totum rapiunt me mea vita libri.
Excipit hinc feffum finuofi pompa theatri,
Et vocat ad plaufus garrula fcena fuos.
Seu catus auditur fenior, feu prodigus haeres,
Seu procus, aut pofita caffide miles adeft,
Sive decennali foecundus lite patronus
Detonat inculto barbara verba foro.
Saepe vafer gnato fuccurrit fervus amanti,
Et nafum rigidi fallit ubique Patris;
Saepe novos illic virgo mirata calores,

Quid fcit amor nefcit, dum quoque nefcit, amat.
Sive cruentatum furiofa Tragoedia fceptrum
Quaffat, et effufis crinibus ora rotat.
Et dolet, et specto, juvat et spectaffe dolendo,
Interdum et lachrymis dulcis amator inest:
Seu puer infelix in delibata reliquit

Gaudia, et abrupto flendus amore cadit :
Seu ferus e tenebris iterat Styga eriminis ultor,
Confcia funereo pectora torre movens :
Seu moeret Pelopeia domus feu nobilis Ili,
Aut luit inceftos aula Creontis avos.

Sed neque fub tecto femper nec in urbe latemus,
Irrita nec nobis tempora veris cunt.
Nos quoque lucus habet vicina confitus ulmo,
Atque fuburbani nobilis umbra loci.
Saepius hic blandas fpirantia fydera flammas
Virgineos videas praeteriiffe choros.
Ah quoties dignae ftupui miracula formae,

Bbz

« السابقةمتابعة »