Τοιὸν δ ̓ ἐκ πόλιος περιώνυμον ἄλκαρ ὀλέσσας.
In effigiei ejus Sculptorem.
Αμαθεί γεγράφθαι χειρὶ τήνδε μου εικόνα
Φαίης τάχ ̓ ἂν, πρὸς εἶδος αὐτοφυὲς βλέπων.
Τὸν δ ̓ ἐκλυπωλὸν ἐκ ἐπιγνόντες φίλοι
Γελάτε φαύλως δυσμίμημα ζωγράφοι.
Ad Salfillum Poetam. Romanum aegrotantem.
Mufa greffum quae volens trahis claudum,
Vulcanioque tarda gaudes inceffu,
Nec fentis illud in loco minus gratum,
Quam cum decentes flava Deïope furas
Alternat aureum ante Junonis ledium,
Adefdum et haec verba pauca Salfillo
Refer, Camoena nostra cui tantum est cordi,
Quamque ille magnis praetulit immerito divis.
Haec ergo alumnos ille Londini Milto,
Diebus hifce qui fuum linquens nidum
Polique tractum, (peffimus ubi ventorum,
Infanientis impotenfque pulmonis
Pernix anhela fub Jove exercet flabra)
Venit feraces Itali foli ad glebas,
Vifum fuperba cognitas urbes fama
Virofque doctaeque indolem juventutis,
Tibi optat idem hic faufta multa, Salfille,
F f
Habitumque feffo corpori penitus fanum;
Cui nunc profunda bilis infestat renes,
Praecordiifque fixa damnofum fpirat.
Nec id pepercit impia quod tu Romano
Tam cultus ore Lesbium condis melos.
O dulce divûm munus, O falus Hebes
Germana! Tuque Phoebe morborum terror
Pythone caefo, five tu magis Paean
Libenter audis, hic tuus facerdos eft.
Querceta Fauni, vofque rore vinofo
Colles benigni, mitis Evandri fedes,
Si quid falubre vallibus frondet veftris,
ferte certatim vati.
Sic ille charis redditus rurfum Mufis
Vicina dulci prata mulcebit cantu.
Ipfe inter atros emirabitur lucos
Numa, ubi beatum degit otium aeternum,
Suam reclivis femper Aegeriam fpectans.
Tumidusque et ipfe 'Fibris hinc delinitus
Spei favebit annuae colonorum :
Nec in fepulchris ibit obfeffum reges,
Nimium finiftro laxus irruens loro:
Sed fraena melius temperabit undarum,
Adufque curvi falfa
Joannes Baptifta Manfus Marchio Villenfis, vir ingenii laude, tum literarum ftudio, nec non et bellica virtute apud Italos clarus in primis eft. Ad quem Torquati Taffi dialogus extat de Amicitia fcriptus; erat enim Taffi amiciffimus; ab quo etiam inter Campaniae principes celebratur, in illo poëmate cui titulus, Gerufalemme conquistata, lib. 20.
Fra cavalier magnanimi, e cortesi
Rifplende il Manso-
Is authorem Neapoli commorantem fumma benevolentia
profecutus eft, multaque ei detulit humanitatis officia.
Ad hunc itaque hofpes ille antequam ab ea urbe difce-
deret, ut ne ingratum fe oftenderet, hoc carmen mifit.
Aec quoque Manse tuae meditantur carmina laudi
Pierides, tibi Manse choro notiffime Phoebi,
Quandoquidem ille alium haud aequo eft dignatus ho-
Poft Galli cineres, et Mecaenatis Hetrufci.
[nore, Tu quoque fi noftrae tantum valet aura Camoenae, Victrices hederas inter, laurofque fedebis.
Te pridem magno felix concordia Taffo
Junxit, et aeternis infcripfit nomina chartis.
Mox tibi dulciloquum non infcia Mufa Marinum
Tradidit, ille tuum dici fe gaudet alumnum,
Dum canit Affyrios divûm prolixus amores;
Mollis et Aufonias ftupefecit carmine nymphas.
lle itidem moriens tibi foli debita vates
Offa tibi foli, fupremaque vota reliquit.
Nec manes pietas tua chara fefellit amici,
Ffa
Vidimus arridentem operofa ex aere poëtam.
Nec fatis hoc vifum eft in utrumque, et nec pia ceffant
Officia in tumulo: cupis integros rapere Orco,
Qua potes, atque avidas Parcarum eludere legès:
Amborum genus, et varia fub forte peractam
Defcribis vitam, morefque, et dona Minervae;
Aemulus illius Mycalen qui natus ad altam
Rettulit Acolii vitam facundus Homeri.
Ergo ego te Cliûs et magni nomine Phoebi
Manfe pater, jubeo longum falvere per aevum
Miffus Hyperboreo juvenis peregrinus ab axe.
Nec tu longinquam bonus afpernabere Mufam,
Quae nuper gelida vix enutrita fub Arcto
Imprudens Italas aufa eft volitare per urbes.
Nos etiam in nostro modulantes flumine cygnos
Credimus obfcuras noctis fenfiffe per umbras,
Qua Thamefis late puris argenteus urnis
Oceani glaucos perfundit gurgite crines.
Quin et in has quondam pervenit Tityrus oras.
Sed neque nos genus incultum, nec inutile Phoebo,
Qua plaga fepteno mundi fulcata Trione
Brumalem patitur longa fub nocte Boöten.
Nos etiam colimus Phoebum, nos munera Phoebo
Flaventes fpicas, et lutea mala caniftris,
Halantemque crocum (perhibet nisi vana vetustas)
Mifimus, et lectas Druidum de gente choreas.
(Gens Druides antiqua facris operata deorum
Heroum laudes imitandaque gefta canebant)
Hinc quoties fefto cingunt altaria cantu
Delo in herbofa Graiae de more puellae
Carminibus laetis memorat Corinëida Loxo,
Fatidicamque Upin, cum flavicoma Hecaërge
Nuda Caledonia variatas pectora fuco.
Fortunate fenex, ergo quacunque per orbem
Torquati decus, et nomen celebrabitur ingens,
Claraque perpetui fuccrefcet fama Marini,
Tu quoque in ora frequens venies plaufumque viroEt parili carpes iter immortale volatu.
Dicitur tum fponte tuos habitâsse penates
Cynthius, et famulas veniffe ad limina Mufas:
At non fponte domum tamen idem, et regis adivit
Rura Pheretiadae coelo fugitivus Apollo;
Ille licet magnum Alciden fufceperat hofpes;
Tantum ubi clamofos placuit vitare bubulcos,
Nobile manfueti ceffit Chironis in antrum,
Irriguos inter faltus frondofaque tecta
Peneium prope rivum: ibi faepe sub ilice nigra
Ad citharae ftrepitum blanda prece victus amici
Exilii duros lenibat voce labores.
Tum neque ripa fuo, barathro nec fixa fub imo
Saxa ftetere loco, nutat Trachinia rupes,
Nec fentit folitas, immania pondera, fylvas,
Emotaeque fuis properant de collibus orni,
Mulcenturque novo maculofi carmine lynces.
Diis delecte fenex, te Jupiter aequus oportet
Nafcentem, et miti luftrârit lumine Phoebus,
Atlantifque nepos; neque enim nifi charus ab ortu
Diis fuperis poterit magno faviffe poëtae.
Hinc longaeva tibi lento fub flore fenectus
Vernat, et Aefonios lucratur vivida fufos,
Nondum deciduos fervans tibi frontis honores,
Ingeniumque vigens, et adultum mentis acumen.
|